ผลการค้นหา

ค้นเจอ 49 รายการ

มนต์,มนตร์

หมายถึงน. คำศักดิ์สิทธิ์, คำสำหรับสวดเพื่อเป็นสิริมงคล เช่น สวดมนต์, คำเสกเป่าที่ถือว่าศักดิ์สิทธิ์ เช่น ร่ายมนตร์ เวทมนตร์. (ป. มนฺต; ส. มนฺตฺร).

พจนานุกรมไทย

เวทมนตร์ เป็นคำที่ถูกต้อง ✅

เวทย์มนตร์, เวทมนต์ เป็นคำที่เขียนผิด ❌

วิษณุมนตร์

หมายถึงน. มนตร์สรรเสริญพระนารายณ์, วิษณุเวท ก็ว่า.

พจนานุกรมไทย

เล่ามนตร์

หมายถึงก. ท่องบ่นมนตร์สาธยายมนตร์.

พจนานุกรมไทย

เป่ามนตร์

หมายถึงก. เสกคาถาแล้วเป่าลงไปที่สิ่งใดสิ่งหนึ่งหรือส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกายมีกระหม่อมเป็นต้น.

พจนานุกรมไทย

กำแพงเจ็ดชั้น

หมายถึงน. ชื่อมนตร์.

พจนานุกรมไทย

เสกคาถา

หมายถึงก. ร่ายมนตร์.

พจนานุกรมไทย

วิษณุเวท

หมายถึงน. มนตร์สรรเสริญพระนารายณ์, วิษณุมนตร์ ก็ว่า. (ส.).

พจนานุกรมไทย

มืดมน เป็นคำที่ถูกต้อง ✅

มืดมนต์, มืดมล เป็นคำที่เขียนผิด ❌

เสกเป่า

หมายถึงก. ร่ายมนตร์หรือคาถาแล้วเป่าลงไป.

พจนานุกรมไทย

ขัดตำนาน

หมายถึงก. สวดบทนำเป็นทำนองก่อนสวดมนต์.

พจนานุกรมไทย

ศิวเวท

หมายถึงน. มนตร์สรรเสริญพระศิวะหรือพระอิศวร, ไสยศาสตร์.

พจนานุกรมไทย

คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ