ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา พะพาน, สพาบ, นกุล, พังพอน, พังพาบ, อาลัย, สัตตะ, พันตัน, พัวพัน, รังนาน, พังพวย
พังพาน
หมายถึงน. คองูเห่าหรืองูจงอางที่แผ่แบนออกทำท่าจะฉก, แม่เบี้ย ก็เรียก.
แผ่พังพาน,แผ่แม่เบี้ย
หมายถึงก. อาการที่งูเห่าหรืองูจงอางเป็นต้นชูและแผ่คอให้แบนเพื่อเตรียมฉกศัตรูเป็นต้น.
แม่เบี้ย
หมายถึงน. พังพานงู (ใช้แก่งูเห่าและงูจงอาง) เช่น งูเห่าแผ่แม่เบี้ย.
ฉกจวัก
หมายถึง[-จะหฺวัก] ก. ชูหัวขึ้นแผ่พังพานทำท่าจะฉก (ใช้แก่งู).
นาคปรก
หมายถึง[นากปฺรก] น. ชื่อพระพุทธรูปปางหนึ่ง อยู่ในพระอิริยาบถนั่งขัดสมาธิ หงายพระหัตถ์ทั้ง ๒ วางซ้อนกันบนพระเพลา มีพญานาคแผ่พังพานปกคลุมเบื้องบนพระเศียร ที่สร้างเป็นแบบขัดสมาธิเพชรก็มี มี ๒ แบบ แบบหนึ่งประทับนั่งสมาธิบนขนดพญานาค อีกแบบหนึ่งประทับนั่งสมาธิภายในวงขนดพญานาค คือพญานาคขดตัวล้อมพระกายไว้ถึงพระอังสา เพื่อป้องกันลมฝน.