ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ฮึก, คึก, ดึก, หัด, สึก, หัวใจ, ทึก, ผัง, ใจ, คิด
ฝึก
หมายถึงก. ทำ (เช่นบอก แสดง หรือปฏิบัติ เป็นต้น) เพื่อให้เกิดความรู้ความเข้าใจจนเป็นหรือมีความชำนาญ เช่น ฝึกทหาร ฝึกกายบริหาร ฝึกงาน.
พุทธศาสนสุภาษิต หมวด ตน ฝึกตน
71 คำในภาษาไทยที่มักอ่านผิด
หัด
หมายถึงก. ฝึก, ฝึกฝน, ทำให้ชำนาญ.
ฝึกปรือ เป็นคำที่ถูกต้อง ✅
ฝึกปือ, ฝึกปลือ เป็นคำที่เขียนผิด ❌
ฝึกฝน
หมายถึงก. เพียรฝึก, พยายามฝึก, เช่นฝึกฝนตนเองให้ชำนาญในการเย็บปักถักร้อย.
สนามกีฬา
หมายถึงน. สถานที่สำหรับฝึกซ้อมหรือแข่งขันกีฬา.
ศิษฏ์
หมายถึงว. ฝึกแล้ว, คงแก่เรียน, อบรมแล้ว, มีปัญญา, มีความรู้. (ส.).
อุ่นเครื่อง
หมายถึงก. เดินเครื่องยนต์ไว้จนถึงระดับที่เครื่องจะทำงานได้ดี; ออกกำลังกายหรือฝึกซ้อมชั่วขณะก่อนเริ่มการแข่งขัน, ฝึกซ้อมก่อนแข่งขันจริง.
ละครสัตว์
หมายถึงน. การแสดงของสัตว์ต่าง ๆ ที่ฝึกไว้ดีแล้ว โดยมีการแสดงของคณะกายกรรมประกอบด้วย.
หัตถาจารย์
หมายถึงน. ผู้ฝึกช้าง, หมอช้าง, ควาญช้าง. (ป. หตฺถาจริย).
แบบฝึกหัด
หมายถึงน. แบบตัวอย่างปัญหาหรือคำสั่งที่ตั้งขึ้นเพื่อให้นักเรียนฝึกตอบเป็นต้น.
มนุษย์อวกาศ
หมายถึงน. คนที่ฝึกจนมีความชำนาญเพื่อเดินทางออกนอกบรรยากาศของโลก.
ทมะ
หมายถึง[ทะ-] (แบบ) น. การข่มใจ, การทรมาน, การฝึกตน; อาชญา, การปรับไหม. (ป., ส.).
