ผลการค้นหา

ต้นคอ* *ต้นคอ *ต้นคอ*
คำในภาษาไทยที่มักเขียนผิดคำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 15 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ต้นตอ

ต้นคอ

หมายถึงน. ส่วนของคอที่ถัดไหล่ขึ้นไปถึงบริเวณก้านคอ.
 พจนานุกรมไทย

คอต่อ

หมายถึงน. ส่วนคอที่ต่อกับท้ายทอย, ต้นคอที่ต่อจากท้ายทอย.
 พจนานุกรมไทย

ฝีฝักบัว

หมายถึงน. ชื่อฝีชนิดหนึ่ง ขึ้นตามหลังและต้นคอ มีลักษณะเหมือนฝักบัว มีหัวหลายหัว.
 พจนานุกรมไทย

ผมชิงเกิล

หมายถึงน. ทรงผมผู้หญิงที่ซอยผมด้านหลังไล่ระดับกันลงมาถึงต้นคอ. (อ. shingle).
 พจนานุกรมไทย

หนอก

หมายถึง[หฺนอก] น. ก้อนเนื้อที่ต้นคอของสัตว์บางชนิดเช่นวัว, ก้อนเนื้อที่นูนขึ้นมาที่ต้นคอของคนบางคน เช่น เธออ้วนจนคอเป็นหนอก, เนื้อใต้ท้องน้อย เช่น นุ่งผ้าขัดหนอก.
 พจนานุกรมไทย

ผมบ๊อบ

หมายถึงน. ทรงผมผู้หญิงที่ตัดปลายด้านหลังให้เสมอกัน ยาวราวระดับต้นคอ. (อ. bob).
 พจนานุกรมไทย

ไขสันหลัง

หมายถึงน. ประสาทส่วนกลางที่ต่อเนื่องจากประสาทส่วนปลาย มีความยาวจากระดับต้นคอถึงระดับเอว.
 พจนานุกรมไทย

ตะเบ็งมาน

หมายถึงว. วิธีห่มผ้าแถบแบบหนึ่ง โดยคาดผ้าอ้อมตัวแล้วเอาชายทั้ง ๒ ไขว้ไปผูกที่ต้นคอ, ตะแบงมาน ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

ตะแบงมาน

หมายถึงว. วิธีห่มผ้าแถบแบบหนึ่ง โดยคาดผ้าอ้อมตัวแล้วเอาชายทั้ง ๒ ไขว้ไปผูกที่ต้นคอ, ตะเบ็งมาน ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

ชิงเกิล

หมายถึงน. ชื่อทรงผมผู้หญิงที่ซอยผมด้านหลังไล่ระดับกันลงมาถึงต้นคอ เรียกว่า ผมชิงเกิล. (อ. shingle).
 พจนานุกรมไทย

กริว

หมายถึง[กฺริว] น. เต่า เช่น เขียนกริวขึ้นขี่ที่ต้นคอ. (ขุนช้างขุนแผน), จริว หรือ ตริว ก็ว่า. (ดู ตะพาบ, ตะพาบน้ำ).
 พจนานุกรมไทย

ตะโหงก

หมายถึง[-โหฺงก] น. โคนทางมะพร้าวแห้ง; สิ่งที่นูนโหนกขึ้นจากพื้นราบ เช่น หัวตะโหงกตอไม้; ก้อนเนื้อที่ต้นคอของสัตว์บางชนิดเช่นวัว, หนอก ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด