ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา สะโพก, กระผาน, โสณิ,โสณี, โศรณิ,โศรณี, บั้นท้าย, มุรชะ, โกก, ตะโกก, ตะโพน
ตะโพก
หมายถึงน. ส่วนของร่างกายเบื้องหลังถัดบั้นเอวลงไป มีเนื้อเป็นกระพุ้งทั้ง ๒ ข้าง, กล้ามเนื้อส่วนบนที่นูนขึ้นของโคนขาสัตว์สองเท้าหรือโคนขาหลังของสัตว์สี่เท้า, สะโพก ก็ว่า.
โสณิ,โสณี
หมายถึงน. ตะโพก, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระโสณี. (ป.; ส. โศฺรณี).
กระผาน
หมายถึงน. ตะโพก. (ปาเลกัว).
โศรณิ,โศรณี
หมายถึง[โสฺร-] น. ตะโพก. (ส. โศฺรณิ, โศฺรณี; ป. โสณี).
บั้นท้าย
หมายถึงน. ตอนท้าย, ส่วนท้าย; (ปาก) ตะโพก, ก้น, (ใช้แก่หญิง).
สะโพก
หมายถึงน. ส่วนของร่างกายเบื้องหลังถัดบั้นเอวลงไป มีเนื้อเป็นกระพุ้งทั้ง ๒ ข้าง, กล้ามเนื้อส่วนบนที่นูนขึ้นของโคนขาสัตว์สองเท้าหรือโคนขาหลังของสัตว์สี่เท้า, ตะโพก ก็ว่า.
ตะโพกสุดเสียงสังข์
หมายถึง(สำ) น. เรียกตะโพกหญิงที่ผายออกมาก.
สุดเสียงสังข์
หมายถึง(สำ) ว. ที่ผายออกมาก (ใช้แก่ตะโพกหญิง) ในความว่า ตะโพกสุดเสียงสังข์.
คราก
หมายถึง[คฺราก] ก. ยืดขยายออกแล้วไม่คืนตัว เช่น กระเพาะคราก ท้องคราก; สึกกร่อน เช่น รูกลอนคราก รูรอดคราก; กระดูกตะโพกเคลื่อนที่แยกออก เรียกว่า ตะโพกคราก.
สะเอว
หมายถึงน. ส่วนกลางของร่างกายระหว่างชายโครงกับกระดูกตะโพกทั้ง ๒ ข้าง, กะเอว บั้นเอว หรือ เอว ก็ว่า.
บั้นเอว
หมายถึงน. ส่วนกลางของร่างกายระหว่างชายโครงกับกระดูกตะโพกทั้ง ๒ ข้าง, กะเอว สะเอว หรือ เอว ก็ว่า.
ผาย
หมายถึงก. แผ่กว้างออก เช่น อกผาย ตะโพกผาย; เคลื่อนจากที่ (คือ ผ้าย); เปิด; ระบายออก; แบะออก, แยกออก.