ค้นเจอ 75 รายการ

ดื่ม

หมายถึงก. กินของเหลวเช่นนํ้า.

กรึ๊บ

หมายถึง[กฺรึ๊บ] ว. เสียงเกิดจากการกลืนของเหลวเช่นเหล้าอย่างรวดเร็ว, ลักษณนามเรียกการดื่มเหล้าอึกหนึ่ง ๆ ด้วยอาการอย่างนั้น เช่น ดื่มเหล้ากรึ๊บหนึ่ง ดื่มเหล้า ๒ กรึ๊บ. (ปาก) ก. ดื่ม (มักใช้แก่เหล้า).

กิน

หมายถึงก. เคี้ยว เช่น กินหมาก, เคี้ยวกลืน เช่น กินข้าว, ดื่ม เช่น กินนํ้า, ทำให้ล่วงลำคอลงไปสู่กระเพาะ; โดยปริยายหมายความว่าเปลือง เช่น กินเงิน กินเวลา, ทำให้หมดเปลือง เช่น รถกินนํ้ามัน หลอดไฟชนิดนี้กินไฟมาก; รับเอา เช่น กินสินบน, หารายได้โดยไม่สุจริต เช่น กินจอบกินเสียม; ชนะในการพนันบางอย่าง.

ก๊ง

หมายถึง(ปาก) ก. ดื่ม (ใช้แก่เหล้า) เช่น ก๊งเหล้า. น. หน่วยตวงเหล้าโรงเป็นต้นตามวิธีประเพณี ๑ ก๊ง เท่ากับ ๕๐ ลูกบาศก์เซนติเมตร. (จ.).

ปานีย,ปานีย-,ปานียะ

หมายถึง[ปานียะ-] ว. ควรดื่ม, น่าดื่ม, ดื่มได้. (ป., ส.).

บานียะ

หมายถึงว. ควรดื่ม, น่าดื่ม, ดื่มได้. (ป., ส. ปานีย).

สหบาน

หมายถึงน. การดื่มร่วมกัน.

ร่ำสุรา

หมายถึง(ปาก) ก. ดื่มสุราแล้วดื่มสุราเล่า.

อาปานศาลา

หมายถึงน. ห้องเครื่องดื่ม. (ส.).

แก่ดีกรี

หมายถึง(ปาก) ว. ดื่มสุราหรือเมรัยมาก.

มึก

หมายถึงก. กิริยาที่ดื่มเหล้าจนเมา; (ถิ่น-ปักษ์ใต้) ดื่มอย่างกระหาย.

บานมงคล

หมายถึง[บานนะมงคน] น. ชุมนุมดื่ม. (ส.).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ