ผลการค้นหา

ซื่อ,ซื่อ ๆ* *ซื่อ,ซื่อ ๆ *ซื่อ,ซื่อ ๆ*
คำในภาษาไทยที่มักเขียนผิดคำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 4,016 รายการ

ซื่อ,ซื่อ ๆ

หมายถึงว. ตรง เช่น คนซื่อ, ไม่มีเล่ห์เหลี่ยม เช่น พูดซื่อ ๆ, ไม่คดโกง เช่น หน้าซื่อ; นิ่งเฉยอยู่ไม่กระดุกกระดิกเหมือนสิ่งไม่มีชีวิต เช่น แข็งซื่อ, ทื่อ ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

เล่นไม่ซื่อ

หมายถึงก. กระทำไม่ตรงไปตรงมา, เล่นตลก ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

หน้าซื่อใจคด

หมายถึง(สำ) ว. มีสีหน้าดูซื่อ ๆ แต่มีนิสัยคดโกง.
 พจนานุกรมไทย

ซื่อเหมือนแมวนอนหวด

หมายถึง(สำ) ว. ทำเป็นซื่อ.
 พจนานุกรมไทย

ฤๅชุ

หมายถึงว. ตรง, ซื่อ. (ส. ฤชุ).
 พจนานุกรมไทย

เกียจ

หมายถึง[เกียด] ก. คด, ไม่ซื่อ, โกง, คร้าน.
 พจนานุกรมไทย

ฤชุ

หมายถึง[รึ-] ว. ตรง, ซื่อ. (ส.; ป. อุชุ).
 พจนานุกรมไทย

เสียเปรียบ

หมายถึงก. เป็นรอง, ด้อยกว่า, เช่น คนซื่อมักเสียเปรียบคนโกง.
 พจนานุกรมไทย

ประคุณ

หมายถึง(แบบ) ก. คล่องแคล่ว, ชำนาญ. (ส. ปฺรคุณ ว่า ตรง, สัตย์ซื่อ, ซื่อตรง; ป. ปคุณ).
 พจนานุกรมไทย

พกจร

หมายถึงน. ประพฤติอย่างนกยาง คือ คนหน้าซื่อใจคดหรือหน้าเนื้อใจเสือ. (ส.).
 พจนานุกรมไทย

คด

หมายถึงน. สิ่งปลูกสร้างซึ่งมีสัณฐานหักมุมเป็นข้อศอก เช่น วิหารคด. ว. ลักษณะที่ไม่ตรงตลอด; ไม่ซื่อ.
 พจนานุกรมไทย

กวิน

หมายถึง[กะวิน] (โบ) ว. ดีงาม เช่น ใครกวินซื่อแท้. (แช่งนํ้า). (ทมิฬ แปลว่า งาม).
 พจนานุกรมไทย

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด