ผลการค้นหา

คำในภาษาไทยที่มักเขียนผิดคำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 15 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ชุม

ชุมพา

หมายถึงน. ชื่อสัตว์สี่เท้าชนิดหนึ่ง ขนยาวคล้ายขนแกะ. (พจน. ๒๔๙๓).
 พจนานุกรมไทย

ชุมแพรก

หมายถึง[-แพฺรก] น. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Heritiera javanica Kosterm. ในวงศ์ Sterculiaceae เนื้อไม้ใช้ทำบ้านและเครื่องเรือนเป็นต้น.
 พจนานุกรมไทย

ชุมแสง

หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นชนิด Xanthophyllum lanceatum (Miq.) J.J. Sm. ในวงศ์ Xanthophyllaceae ใช้ทำยาได้.
 พจนานุกรมไทย

ชุมชน

หมายถึงน. หมู่ชน, กลุ่มคนที่อยู่รวมกันเป็นสังคมขนาดเล็ก อาศัยอยู่ในอาณาบริเวณเดียวกันและมีผลประโยชน์ร่วมกัน.
 พจนานุกรมไทย

ชุมเพ็ด

หมายถึงน. ชื่อว่านชนิดหนึ่งใช้ทำยาได้. (พจน. ๒๔๙๓).
 พจนานุกรมไทย

ชุมสาย

หมายถึงน. เครื่องสูงชนิดหนึ่ง เป็นรูปฉัตร ๓ ชั้น มีสายไหมห้อย; เรียกพระที่นั่งสำหรับพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวและสมเด็จพระบรมราชินีประทับในงานต่าง ๆ ของทหาร ลูกเสือ และงานพิเศษบางโอกาส ลักษณะเป็นแท่นสี่เหลี่ยม ดาดด้วยหลังคาผ้าระบาย ๓ ชั้น มีสายไหมห้อย ว่า พระที่นั่งชุมสาย.
 พจนานุกรมไทย

ชุมทางรถไฟ

หมายถึงน. สถานีที่รวมทางแยกรถไฟ.
 พจนานุกรมไทย

ชุมพร

หมายถึงน. ชื่อมะเดื่อชนิดหนึ่ง. (ดู มะเดื่อ). (เลือนมาจาก อุทุมพร).
 พจนานุกรมไทย

ชุมพร

หมายถึงน. ชื่อปลาเนื้ออ่อน. (เลือนมาจาก สลุมพร).
 พจนานุกรมไทย

ชุมรุม

หมายถึงน. ที่พัก, ที่อาศัย.
 พจนานุกรมไทย

ชุม

หมายถึงก. มารวมกันจากที่ต่าง ๆ เช่น ชุมพล; ดาษดื่น, มีมาก, เช่น ขโมยชุม ยุงชุม.
 พจนานุกรมไทย

ชุมนุม

หมายถึงน. กอง, หมู่, พวก. ก. ประชุม, รวมกัน.
 พจนานุกรมไทย

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด