ค้นเจอ 6 รายการ

ชอบมาพากล

หมายถึงว. ชอบกล, มักใช้ในความปฏิเสธว่า ไม่ชอบมาพากล.

ชอบ

หมายถึงก. พอใจ เช่น ชอบอ่านหนังสือ ชอบเที่ยว; ถูกต้อง เช่น คิดชอบ ชอบแล้ว; เหมาะ เช่น ชอบด้วยกาลเทศะ; ถูกใจ, ถูกกัน, เช่น เขาชอบกันมาก, บางทีใช้หมายความไปในเชิงว่ารักใคร่ ก็มี เช่น หนุ่มสาวชอบกัน; มีสิทธิ์ เช่น ชอบที่จะทำได้.

ชอบพอ

หมายถึงก. รักใคร่กัน, ถูกอัธยาศัยกัน.

ชอบธรรม

หมายถึงว. ถูกตามหลักธรรม, ถูกตามนิตินัย.

ชอบกล

หมายถึงว. ต้องด้วยชั้นเชิง, เข้าที, แปลก, น่าคิด.

ชอบใจ

หมายถึงก. ถูกใจ, ยินดี, พอใจ.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ