ตัวกรองผลการค้นหา
เพลี่ยงพล้ำ
หมายถึงก. พลั้งพลาด, ผิดพลาด, เสียที.
อนุญาต ที่ไม่ใช่ อนุญาติ
คำศัพท์ในละครเรื่องบุพเพสันนิวาสที่คนมักเขียนผิด
คำไทยที่มักอ่านผิด
100 คำไทยที่มักเขียนผิด
พลาด
หมายถึง[พฺลาด] ก. ไม่ตรงที่หมาย ในลักษณะเช่น เพลี่ยงไป เลี่ยงไป หรือไถลไป เช่น ยิงพลาด เหยียบบันไดพลาด; ผิดพลาด เพราะไม่รู้เท่าหรือเชื่อตัวเองเกินไปเป็นต้น เช่น ตอบพลาด.
พลั้งพลาด
หมายถึง[-พฺลาด] ก. ผิดพลาดไปโดยไม่ตั้งใจหรือไม่ทันคิด, พลาดพลั้ง ก็ว่า.
พลาดพลั้ง
หมายถึง[-พฺลั้ง] ก. ผิดพลาดไปโดยไม่ตั้งใจหรือไม่ทันคิด, พลั้งพลาด ก็ว่า.
ตาฝาด
หมายถึงว. เห็นผิดพลาดไป, เห็นคลาดเคลื่อนไปจากของเดิม.
แก้ตัว
หมายถึงก. พูดหรือทำเพื่อปลดเปลื้องความผิดหรือข้อผิดพลาดของตน.
พลั้งเผลอ
หมายถึง[-เผฺลอ] ว. ผิดพลาดเพราะหลงลืมไปชั่วขณะ.
ผิดที่,ผิดที่ผิดทาง
หมายถึงก. อยู่ในที่ที่ไม่เคยอยู่, อยู่ในที่ที่ไม่ควรจะอยู่.
อวิรุทธ์
หมายถึงว. ไม่ขัดข้อง, ไม่ผิดพลาด; สะดวก; มีอิสระ. (ป., ส.).
หน้าเก้อ
หมายถึงว. มีสีหน้าเจื่อนเพราะรู้สึกผิดคาดหรือทำอะไรผิดพลาดไป เช่น เด็กตีหน้าเก้อเมื่อถูกจับได้ว่าทำความผิด.
ผิด
หมายถึงว. ไม่ตรงกับความจริงหรือที่กำหนดนิยมไว้, ไม่ถูก, ต่างไป, แปลกไป, เช่น ของสิ่งนี้ผิดกับสิ่งนั้น.
ปากโป้ง
หมายถึงก. ชอบพูดเปิดเผยสิ่งที่ไม่สมควรออกมาโดยไม่คำนึงถึงความผิดพลาดเสียหาย.
