ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ตระบัด, ขาดใจ, หมดอายุ, กระบัด, สิ้นใจ, บัดใจ, สิ้นลม, หมดลม, ตัดใจ
ขัดใจ
หมายถึงก. โกรธเพราะทำไม่ถูกใจ, ไม่ยอมให้ทำตามใจ.
ขัดเคือง
หมายถึงก. โกรธเพราะถูกขัดใจเป็นต้น.
ฮึกฮัก
หมายถึงว. อาการไม่พอใจ, อาการขัดใจ.
แผลงฤทธิ์แผลงเดช
หมายถึง(ปาก) ก. อาละวาดด้วยความโกรธเพราะถูกขัดใจ, ออกฤทธิ์ ก็ว่า.
แผลงฤทธิ์
ออกฤทธิ์
หมายถึงก. สำแดงคุณหรือโทษให้ปรากฏ เช่น ยาออกฤทธิ์ ยาพิษออกฤทธิ์; (ปาก) อาละวาดด้วยความโกรธเพราะถูกขัดใจเป็นต้น, แผลงฤทธิ์ ก็ว่า.
อนุสัย
หมายถึงน. กิเลสที่สงบนิ่งอยู่ในสันดาน, กิเลสอย่างละเอียด มี ๗ อย่าง ได้แก่ ๑. กามราคะ = ความกำหนัดในกาม ๒. ปฏิฆะ = ความขัดใจคือโทสะ ๓. ทิฏฐิ = ความเห็นผิด ๔. วิจิกิจฉา = ความลังเลสงสัย ๕. มานะ = ความถือตัว ๖. ภวราคะ = ความกำหนัดในภพ ๗. อวิชชา = ความไม่รู้แจ้งคือโมหะ. (ป. อนุสย; ส. อนุศย).