ผลการค้นหา

ขวาน* *ขวาน *ขวาน*
คำในภาษาไทยที่มักเขียนผิดคำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 27 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ดักษณี, ตักษณี, ตัจฉนี, ผรสุ, ปรศุ, สามหาบ, มะปราง, มะไฟ

ขวาน

หมายถึง[ขฺวาน] น. ชื่อหอยนํ้าจืดกาบคู่ชนิดหนึ่งในสกุล Corbicula วงศ์ Corbiculidae กาบคล้ายรูปสามเหลี่ยม ผิวเรียบ พบตามแม่นํ้าและทะเลสาบทั่วไป.
 พจนานุกรมไทย

ขวาน

หมายถึง[ขฺวาน] น. เครื่องมือสำหรับตัด ฟัน ผ่า ถากไม้ ทำด้วยเหล็กมีสันหนาใหญ่, ถ้าบ้องที่หัวบิดได้สำหรับตัดและถาก เรียกว่า ขวานโยน, ขวานปูลู หรือ ขวานปุลู ก็เรียก, ถ้าด้ามสั้น สันหนา มีบ้องยาวตามสัน เป็นเครื่องมือของช่างไม้ ใช้ตัด ถาก ฟัน เรียกว่า ขวานหมู, ถ้าด้ามยาว ใบขวานใหญ่ เรียกว่า ขวานผ่าฟืน; หมอนที่ทำหน้าตัดเป็นรูปสามเหลี่ยมคล้ายขวาน ใช้อิง เรียกว่า หมอนขวาน.
 พจนานุกรมไทย

ขวาน เป็นคำที่ถูกต้อง ✅

ขวาญ เป็นคำที่เขียนผิด ❌

ผรสุ

หมายถึง[ผะระสุ] น. ขวาน. (ป.; ส. ปรศุ).
 พจนานุกรมไทย

ปุลู

หมายถึงน. ขวานปูลู, ขวานโยน.
 พจนานุกรมไทย

ดักษณี

หมายถึง[-สะนี] น. ผึ่ง, ขวาน. (ส. ตกฺษณี; ป. ตจฺฉนี).
 พจนานุกรมไทย

ปรศุ

หมายถึง[ปะระสุ] น. ขวาน. (ส.; ป. ผรสุ).
 พจนานุกรมไทย

ตักษณี

หมายถึงน. ผึ่ง, ขวาน. (ส.; ป. ตจฺฉนี).
 พจนานุกรมไทย

ตัจฉนี

หมายถึง[-ฉะนี] (แบบ) น. ผึ่ง, ขวาน. (ป.; ส. ตกฺษณี).
 พจนานุกรมไทย

ขวานหิน

หมายถึงน. ขวานที่ทำด้วยหินในยุคหิน.
 พจนานุกรมไทย

ลูกขวาน

หมายถึงน. ขวานขนาดเล็ก หน้าประมาณนิ้วครึ่ง ใช้เหน็บหลังเป็นอาวุธ.
 พจนานุกรมไทย

โยน

หมายถึงน. เรียกขวานชนิดที่หัวเป็นบ้อง บิดเปลี่ยนทางเพื่อใช้ในการตัดหรือถากได้ ว่า ขวานโยน, ขวานปุลู หรือ ขวานปูลู ก็เรียก.
 พจนานุกรมไทย

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด