ผลการค้นหา

โลดโผน

หมายถึงว. แปลกผิดธรรมดา เช่น สำนวนโลดโผน, ผาดโผนน่าหวาดเสียวต่ออันตราย เช่น ขับรถโลดโผน, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ โจนทะยาน เป็น โลดโผนโจนทะยาน หมายความว่า ผาดแผลงอย่างน่าหวาดเสียวต่ออันตราย เช่น เด็กซน ๆ ชอบเล่นโลดโผนโจนทะยาน.

โผงเผง

หมายถึงก. เอ็ดอึงเป็นทำนองเกะกะเกเร.

โผละ

หมายถึง[โผฺละ] ว. เสียงดังอย่างเสียงทุบมะพร้าวให้แตก.

โผะ

หมายถึงว. เสียงที่หมอและควาญช้างร้องเมื่อทำพิธีบำรูงาช้าง เป็นการเยาะเย้ยเมื่อรำท่าต่าง ๆ แล้ว.

กะผลุบกะโผล่

หมายถึง[-ผฺลุบ-โผฺล่] ว. ผลุบ ๆ โผล่ ๆ.

โต้โผ

หมายถึงน. ตั้วโผ. (จ.).

ผาดโผน

หมายถึงว. เคลื่อนไหวไปมารวดเร็วว่องไวน่าหวาดเสียวต่ออันตราย เช่น บินผาดโผน แสดงผาดโผน.

โผอน

หมายถึง[ผะโอน] น. ผอูน, น้องหญิง.

โผเผ

หมายถึงว. อ่อนเพลีย, ไม่มีแรง.

โผอน

หมายถึงก. น้อมไป, โน้มไป, ทำให้อ่อนตาม.

โผ

หมายถึงก. อ้าแขนโถมตัวเข้าหา, โดยปริยายหมายถึงกิริยาอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น นกโผลงจับกิ่งไม้.

โผ

หมายถึง(ปาก) น. บัญชีรายชื่อบุคคลที่เตรียมไว้ล่วงหน้า. (จ. โผว ว่า บัญชี).