ผลการค้นหา

ค้นเจอ 6 รายการ

ฉำแฉะ

หมายถึงว. เฉอะแฉะ; อืดอาดล่าช้า.

พจนานุกรมไทย

ปากเปียก,ปากเปียกปากแฉะ

หมายถึงน. เรียกการว่ากล่าวตักเตือนซํ้าแล้วซํ้าเล่าก็ยังไม่ได้ผลตามที่มุ่งหมาย.

พจนานุกรมไทย

เปียกแฉะ

หมายถึงก. มีน้ำชุ่มอยู่มาก เช่น ถนนเปียกแฉะ.

พจนานุกรมไทย

แบะแฉะ

หมายถึงว. อาการที่นั่งเฉื่อยชาอยู่นาน ๆ, เฉื่อยชา, แฉะแบะ ก็ว่า.

พจนานุกรมไทย

เฉอะแฉะ

หมายถึงว. เปียกเลอะเทอะเปรอะเปื้อน.

พจนานุกรมไทย

แฉะ

หมายถึงก. เปียกหรือชุ่มนํ้าอยู่เสมอ เช่น ถนนแฉะ ตาแฉะ, เปียกหรือชุ่มนํ้าเกินไป เช่น ข้าวแฉะ; ไม่รีบร้อน, เฉื่อยชา, เช่น ทำงานแฉะ.

พจนานุกรมไทย

คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ