ผลการค้นหา

คำในภาษาไทยที่มักเขียนผิดคำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 17 รายการ

เสริมสวย

หมายถึงก. ตกแต่งให้ดูสวยงามขึ้น (มักใช้แก่สตรี). น. เรียกสถานที่รับแต่งผม แต่งหน้า แต่งเล็บ เป็นต้น ว่า ห้องเสริมสวย หรือ ร้านเสริมสวย.
 พจนานุกรมไทย

กระยาเสวย

หมายถึง(ราชา) น. เครื่องเสวย.
 พจนานุกรมไทย

ข้าวสวย

หมายถึงน. ข้าวที่หุงสุกแล้ว, ข้าวสุก ก็เรียก.
 พจนานุกรมไทย

สวย

หมายถึงว. งามน่าพึงพอใจ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาม เป็น สวยงาม, ในบทกลอนใช้ว่า ส้วย ก็มี; ไม่เปียก (ใช้แก่ข้าวสุก) เช่น หุงข้าวสวยดี ไม่ดิบ ไม่แฉะ.
 พจนานุกรมไทย

สวยมพร

หมายถึงน. สยมพร, สยัมพร หรือ สยุมพร ก็ใช้.
 พจนานุกรมไทย

สวยมภู

หมายถึงน. สยมภู.
 พจนานุกรมไทย

เสวยพระชาติ

หมายถึงก. เกิด (ใช้แก่พระพุทธเจ้าเมื่อครั้งเกิดเป็นพระโพธิสัตว์).
 พจนานุกรมไทย

เขียวเสวย

หมายถึงน. ชื่อมะม่วงพันธุ์หนึ่งของชนิด Mangifera indica L. ผลสีเขียว รสมัน.
 พจนานุกรมไทย

เสวย

หมายถึง[สะเหฺวย] ก. ได้รับ, ได้ประสบ, เช่น เสวยทุกขเวทนา, ได้รับประโยชน์ เช่น เสวยสิทธิ์. (ข. โสฺวย).
 พจนานุกรมไทย

กระสวย

หมายถึงน. เครื่องบรรจุด้ายสำหรับทอผ้าหรือเย็บผ้า.
 พจนานุกรมไทย

ฉันสวย

หมายถึงคำพูดเรียกความมั่นใจ พูดคำนี้แล้ว ออร่าพุ่งออกจากตัวทันที
 พจนานุกรมไทย

สวยแต่รูป จูบไม่หอม

หมายถึง(สำ) ว. มีรูปร่างงาม แต่มีความประพฤติ ท่าทีวาจา และกิริยามารยาทไม่ดี.
 พจนานุกรมไทย

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด