ค้นเจอ 10 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา วาทิน, วาที

วาที

หมายถึงน. ผู้พูด, ผู้กล่าว, ผู้ชี้แจง, ผู้โต้แย้ง; คนเล่นดนตรี. (ป., ส.).

ปริยวาที

หมายถึง[ปฺริยะ-] น. ผู้มีถ้อยคำอ่อนหวาน. (ส. ปฺริยวาทินฺ).

สถาปนียวาที

หมายถึง[-นียะ-] น. ผู้จำแนกธรรมหรือพยากรณ์ปัญหาธรรมโดยการนิ่ง.

ปฏิปุจฉาวาที

หมายถึงน. ผู้จำแนกธรรมหรือพยากรณ์ปัญหาธรรมด้วยวิธีย้อนถาม. (ป.).

สัตยวาที

หมายถึงน. ผู้พูดแต่ความจริง เช่น อันว่าพระมหาบุรุษรัตน ผู้อยู่ในสัตยวาที. (ม. คำหลวง กุมาร). (ส. สตฺยวาทินฺ).

เอกังสวาที

หมายถึง[-สะ-] น. “ผู้กล่าวโดยส่วนเดียว” หมายถึง ผู้กล่าวยืนยันเด็ดขาดเพียงสถานเดียวโดยไม่มีข้อแม้.

โต้วาที

หมายถึงก. แสดงคารมโดยมีฝ่ายเสนอและฝ่ายค้านในเรื่องใดเรื่องหนึ่ง.

วิภัชวาที

หมายถึงน. ผู้จำแนกธรรมแต่ละหัวข้อตามเหตุและผลแห่งธรรมนั้น โดยคำนึงถึงนิสัยของผู้ฟังเป็นที่ตั้ง.

สกวาที

หมายถึงน. ผู้กล่าวถ้อยคำฝ่ายตน คือ ฝ่ายเสนอหรือฝ่ายถาม, คู่กับ ปรวาที. (ป.).

ปรวาที

หมายถึง[ปะระ-] น. ผู้กล่าวถ้อยคำฝ่ายตอบหรือฝ่ายค้าน, คู่กับ สกวาที.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ