ค้นเจอ 90 รายการ

สถลบถ,สถลมารค

หมายถึงน. ทางบก เช่น กระบวนพยุหยาตราทางสถลมารค. (ส.).

รู้หลบเป็นปีก รู้หลีกเป็นหาง

หมายถึง(สำ) ก. รู้จักเอาตัวรอดหรือปรับตัวให้เข้ากับเหตุการณ์.

ลบเลือน

หมายถึงก. เสื่อมจากสภาพเดิมจนเห็นหรือจำได้แต่ราง ๆ เช่น ตัวหนังสือลบเลือน ความจำลบเลือน.

แลบลิ้นหลอก

หมายถึงก. แลบลิ้นแสดงอาการล้อเลียนหรือเยาะเย้ย.

หลบ

หมายถึง[หฺลบ] ก. หลีก, เลี่ยงไม่ให้พบ, เลี่ยงไม่ให้ถูก เช่น หลบลูกปืน; แอบ เช่น หลบเข้าหลังตู้; กลับเข้าใน เช่น ไข้หลบ; ปกคลุมหลุบลงมา (ใช้เฉพาะการมุงหลังคาตรงอกไก่).

หลบฉาก

หมายถึงก. หลบอย่างมีชั้นเชิง (ใช้ในกีฬามวย), โดยปริยายหมายความว่า หลีกหนีไม่ให้พบหน้า.

หลบลี้หนีหน้า

หมายถึงก. หลีกหนีไปไม่ยอมให้พบหน้า.

หลบหน้า,หลบหน้าหลบตา

หมายถึงก. หลบไปไม่เผชิญหน้า.

หลบหนี้

หมายถึงก. หลบไม่ยอมพบเจ้าหนี้.

อุหลบ

หมายถึง[อุหฺลบ] น. ระดู, (ราชา) พระอุหลบ. (เทียบ ส. อุลฺพ, อุลฺว ว่า รกหุ้มทารก, ครรภ์).

เทียนแกลบ

หมายถึงน. ชื่อเรียกผลแก่แห้งของไม้ล้มลุกชนิด Foeniculum vulgare Miller ในวงศ์ Umbelliferae.

แผ่นดินกลบหน้า

หมายถึง(สำ) ก. ตาย.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ