ค้นเจอ 21 รายการ

มธุตฤณ

หมายถึง[-ตฺริน] น. อ้อย. (ส.).

มธุปฎล

หมายถึง[-ปะดน] น. รวงผึ้ง. (ป., ส. มธุปฏล).

มธุมิศร

หมายถึง[-มิด] ว. เจือนํ้าหวาน. (ส.).

มธุร,มธุร-,มธุระ

หมายถึง[มะทุระ-] น. อ้อยแดง; ความหวาน, ความไพเราะ. ว. หวาน, ไพเราะ. (ป., ส.).

มธุรพจน์

หมายถึงน. ถ้อยคำไพเราะ; ผู้มีถ้อยคำไพเราะ. (ส. มธุรวจน).

มธุรส

หมายถึงน. นํ้าผึ้ง, รสหวาน, อ้อย. ว. ไพเราะ เช่น มธุรสวาจา. (ป., ส.).

มธุเศษ

หมายถึงน. ขี้ผึ้ง. (ส.).

มธุสร

หมายถึง[-สอน] น. เสียงหวาน. (ป.; ส. มธุสฺวร).

ตรีมธุระ

หมายถึง[-มะทุระ] น. ของมีรสดี ๓ อย่าง คือ นํ้าตาล นํ้าผึ้ง นํ้ามันเนย.

ยัฐิมธุกา

หมายถึง[ยัดถิมะทุกา] น. ชะเอมเครือ. (ป. ยฏฺิมธุกา).

มธุกร

หมายถึง[-กอน] น. ผู้ทำนํ้าหวาน คือ แมลงผึ้ง. (ป., ส.).

มธุกรี

หมายถึง[-กะรี] น. แมลงผึ้งตัวเมีย. (ป.; ส. มธุกรินฺ).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ