ผลการค้นหา

เสาวภาคย์

หมายถึงน. ความสุขเกษม, ความเจริญ, โชคลาภ, ความสำเร็จ. (ส. เสาวภาคฺย; ป. โสภคฺค).

อปภาคย์,อัปภาคย์

หมายถึง[อะปะพาก, อับปะพาก] ว. ปราศจากโชค, เคราะห์ร้าย, วาสนาน้อย, นิยมใช้เข้าคู่กับคำ อาภัพ เป็น อาภัพอัปภาคย์. (ส.).

อัปภาคย์

หมายถึง[อับปะ-] ว. ปราศจากโชค, เคราะห์ร้าย, วาสนาน้อย; ไม่มีดี เช่น จะดูดินฟ้าพนาวัน สารพันอัปภาคย์หลากลาง. (อิเหนา), นิยมใช้เข้าคู่กับคำ อาภัพ เป็น อาภัพอัปภาคย์, อปภาคย์ ก็ว่า. (ส.).

ภาคย์

หมายถึงน. โชค, โชคดี. (ป., ส. ภาคฺย).