ค้นเจอ 7 รายการ

ปี่

หมายถึงน. เครื่องดนตรีประเภทเป่าลมอย่างหนึ่งที่ใช้ลิ้น ตัวปี่หรือเลาปี่มักทำด้วยไม้แก่น เช่น ไม้ชิงชัน ไม้พะยูง มีลักษณะค่อนข้างยาว ป่องตรงกลาง หัวท้ายบานออกเล็กน้อย ภายในเลาปี่เจาะรูกลวงตลอดตั้งแต่หัวจดท้าย มีหลายชนิด เช่น ปี่นอก ปี่ใน ปี่ไฉน ปี่ชวา, ลักษณนามว่า เลา เช่น ปี่ ๒ เลา.

เป่าปี่

หมายถึง(ปาก) ก. สูบฝิ่น; ร้องไห้.

จ่าปี่

หมายถึงน. คนเป่าปี่ประกอบกลองชนะ.

ตุ้มปี่

หมายถึงน. หมวกชนิดหนึ่งมีสัณฐานเหมือนดอกทับทิมควํ่า. (รูปภาพ ตุ้มปี่)

กระจับปี่

หมายถึงน. พิณ ๔ สาย. (ช. จาก ส. กจฺฉปี, อธิบายว่า มีรูปคล้ายเต่า).

ช้าปี่

หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.

ลิ้นปี่

หมายถึงน. ส่วนปลายล่างของกระดูกอกที่ย้อยลงมาในผนังหน้าท้องส่วนบน.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ