ผลการค้นหา

คำในภาษาไทยที่มักเขียนผิดคำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 12 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ปล้ำ,ปล้ำปลุก, ปลุก, ดัด

ปลุกเสก

หมายถึงก. เสกให้ขลัง.
 พจนานุกรมไทย

ปล้ำ,ปล้ำปลุก

หมายถึง[ปฺลํ้า, -ปฺลุก] ก. ใช้แขนกอดรัดจับกุมเพื่อจะให้อีกฝ่ายหนึ่งล้ม หรือให้อยู่ในอำนาจที่จะทำได้ตามใจตน, โดยปริยายหมายความว่า พยายามทำกิจการอย่างเต็มกำลัง, ปลุกปลํ้า ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

ปล้ำผีลุกปลุกผีนั่ง

หมายถึง(สำ) ก. พยายามทำให้มีเรื่องมีราวขึ้นมา.
 พจนานุกรมไทย

ปลุก

หมายถึง[ปฺลุก] ก. ทำให้ตื่นจากหลับ, ทำให้ได้สติรู้สึกตัว, กระตุ้นให้เกิดแรงกำลัง ความขลัง และความกล้าแข็ง เป็นต้น.
 พจนานุกรมไทย

ปลุกใจ

หมายถึงก. เร้าใจให้กล้าหาญหรือกระตือรือร้น.
 พจนานุกรมไทย

ปลุกระดม

หมายถึงก. เร้าใจและยุยงให้ประชาชนลุกฮือขึ้น.
 พจนานุกรมไทย

ตั้งนาฬิกาปลุก

หมายถึงก. ตั้งเวลาให้นาฬิกาปลุกตามที่ต้องการ.
 พจนานุกรมไทย

ปลุกผี

หมายถึงก. นั่งบริกรรมคาถาจนกระทั่งผีลุกขึ้นมาหรือปรากฏกาย เพื่อใช้ให้ไปทำประโยชน์ตามที่ตนปรารถนา หรือเพื่อลนเอานํ้ามันจากคางผีตายทั้งกลม ที่เรียกกันว่า น้ำมันพราย สำหรับดีดให้หญิงหลงรัก; รื้อฟื้นเรื่องที่ยุติไปแล้วขึ้นมาใหม่ เช่น ปลุกผีคอมมิวนิสต์.
 พจนานุกรมไทย

ปลุกพระ

หมายถึงก. บริกรรมคาถาเสกพระเครื่องเพื่อให้เกิดความขลัง.
 พจนานุกรมไทย

ปลุกตัว

หมายถึงก. นั่งเข้าสมาธิแล้วบริกรรมคาถา เพื่อให้อยู่คงกระพันชาตรี.
 พจนานุกรมไทย

ปลุกปล้ำ

หมายถึงก. ปลํ้า, ปลํ้าปลุก.
 พจนานุกรมไทย

ปลุกปั่น

หมายถึงก. ยุยงให้แตกแยกกัน.
 พจนานุกรมไทย

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด