ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ประดับ, กระบูร, รจิต, ประกิด, อ่า, ประดับประดา, ขจิต, ขบูร,ขบวร, ติด, กบูร, กระบวร, ตกแต่ง
ราตรีประดับดาว
หมายถึง[-ตฺรี-] น. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.
คำราชาศัพท์ - คําราชาศัพท์ หมวดเครื่องประดับ
ประดับประดา
หมายถึง(ปาก) ก. ประดับ.
เครื่องประดับ
หมายถึงน. เครื่องตกแต่งกายมี สร้อย แหวน นาฬิกา เป็นต้น.
ดวงเดือนประดับดาว
หมายถึงน. ชื่อกลบทชนิดหนึ่ง ตัวอย่างว่า เจ็บจิตมิตรหมางค้างเขินขวย เวียนวนหลงลมงมงงงวย ฉาบฉวยรวยเร่อเธอถูกทาง.
ตรีประดับ
หมายถึงน. ชื่อกลบทชนิดหนึ่ง.
ประดับ
หมายถึงก. ตกแต่งให้งามด้วยสิ่งต่าง ๆ มีสร้อย แหวน เป็นต้น เช่น ประดับเหรียญตรา ประดับอาคารสถานที่ ประดับโคมไฟ, โดยปริยายหมายความว่า ประกอบ, เพิ่ม, เช่น ประดับบารมี.
ทวารประดับ
หมายถึง[ทะวาน-] น. ชื่อโคลงโบราณ, สกัดแคร่ ก็เรียก.
ไม้ประดับ
หมายถึงน. ไม้ที่ปลูกไว้สำหรับประดับบ้านเรือนหรือสถานที่.
จตุรงคประดับ
หมายถึง[จะตุรงคะ-] น. ชื่อกลอนกลบทโบราณ มีบังคับพิเศษคือ กลอน ๔ วรรค ในแต่ละบทขึ้นต้นวรรคด้วยคำ ๒ คำซ้ำกัน ตัวอย่างว่า พระหน่อไทยได้สดับแสดงกิจ พระหน่อคิดจิตวาบระหวาบหวาม พระหน่อตรึกนึกคะเนคะนึงความ พระหน่อนามแจ้งกระจัดกระจ่างใจ. (ชุมนุมตำรากลอน).
ข้าวประดับดิน
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. อาหารที่เอาไปวางไว้ตามต้นโพและพระเจดีย์เป็นต้นในเวลาเช้ามืดวันแรม ๑๕ ค่ำ เดือน ๙.
ทวาตรึงประดับ
หมายถึงน. ชื่อโคลงโบราณ.