ค้นเจอ 11 รายการ

ราตรีประดับดาว

หมายถึง[-ตฺรี-] น. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.

ประดับประดา

หมายถึง(ปาก) ก. ประดับ.

เครื่องประดับ

หมายถึงน. เครื่องตกแต่งกายมี สร้อย แหวน นาฬิกา เป็นต้น.

ดวงเดือนประดับดาว

หมายถึงน. ชื่อกลบทชนิดหนึ่ง ตัวอย่างว่า เจ็บจิตมิตรหมางค้างเขินขวย เวียนวนหลงลมงมงงงวย ฉาบฉวยรวยเร่อเธอถูกทาง.

ตรีประดับ

หมายถึงน. ชื่อกลบทชนิดหนึ่ง.

ประดับ

หมายถึงก. ตกแต่งให้งามด้วยสิ่งต่าง ๆ มีสร้อย แหวน เป็นต้น เช่น ประดับเหรียญตรา ประดับอาคารสถานที่ ประดับโคมไฟ, โดยปริยายหมายความว่า ประกอบ, เพิ่ม, เช่น ประดับบารมี.

ทวารประดับ

หมายถึง[ทะวาน-] น. ชื่อโคลงโบราณ, สกัดแคร่ ก็เรียก.

ไม้ประดับ

หมายถึงน. ไม้ที่ปลูกไว้สำหรับประดับบ้านเรือนหรือสถานที่.

จตุรงคประดับ

หมายถึง[จะตุรงคะ-] น. ชื่อกลอนกลบทโบราณ มีบังคับพิเศษคือ กลอน ๔ วรรค ในแต่ละบทขึ้นต้นวรรคด้วยคำ ๒ คำซ้ำกัน ตัวอย่างว่า พระหน่อไทยได้สดับแสดงกิจ พระหน่อคิดจิตวาบระหวาบหวาม พระหน่อตรึกนึกคะเนคะนึงความ พระหน่อนามแจ้งกระจัดกระจ่างใจ. (ชุมนุมตำรากลอน).

ข้าวประดับดิน

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. อาหารที่เอาไปวางไว้ตามต้นโพและพระเจดีย์เป็นต้นในเวลาเช้ามืดวันแรม ๑๕ ค่ำ เดือน ๙.

ทวาตรึงประดับ

หมายถึงน. ชื่อโคลงโบราณ.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ