ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ดาฬ, กำดาล, กลอน, ดาล, ไลย
บันดาล เป็นคำที่ถูกต้อง ✅
บรรดาล เป็นคำที่เขียนผิด ❌
กังสดาล
หมายถึง[-สะดาน] น. ระฆังวงเดือน เช่น แว่วสำเนียงเสียงระฆังกังสดาล. (อิเหนา).
ช่องดาล
หมายถึงน. รูสำหรับสอดลูกดาลเข้าไปเขี่ยดาลที่ขัดบานประตู.
บันดาล
หมายถึงก. ให้เกิดมีขึ้นเป็นขึ้นด้วยแรงอำนาจของสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น บุญบันดาล บันดาลโทสะ.
บาดาล
หมายถึงน. พื้นที่ใต้ระดับผิวดินลงไป, เรียกนํ้าที่สูบจากใต้ดินที่ลึกไม่ตํ่ากว่า ๑๐ เมตรว่า นํ้าบาดาล; นาคพิภพ เป็นที่อยู่ของนาค. (ป. ปาตาล).
กำดาล
หมายถึง(กลอน) ก. ดาล เช่น กำเดาะกำดาลทวี. (บวรราชนิพนธ์).
ดลบันดาล
หมายถึงก. ให้มีให้เป็นหรือไม่ให้มีไม่ให้เป็น เช่น ขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์จงดลบันดาลให้ประสบความสำเร็จหรือให้แคล้วคลาดจากภัยอันตราย.
ทรงบาดาล
หมายถึง[ซง-] น. ชื่อไม้พุ่มชนิด Senna surattensis (Burm.f.) Irwin et Barneby ในวงศ์ Leguminosae ดอกสีเหลือง ออกเป็นช่อสั้น ๆ ตามง่ามใบใกล้ยอด ใบอ่อนกินได้ เปลือกและใบใช้ทำยา.
หรดาล
หมายถึง[หอระดาน] น. แร่ชนิดหนึ่ง ประกอบด้วยธาตุสารหนูและกำมะถัน มีปรากฏในธรรมชาติ ๒ ชนิด คือ หรดาลแดงกับหรดาลกลีบทอง มักจะปรากฏอยู่ปนกัน ในปัจจุบันสามารถสังเคราะห์ขึ้นได้ทั้ง ๒ ชนิด. (ป.; ส. หริตาล).
ลั่นดาล
หมายถึงก. ลงสลัก, ขัดกลอน.
ดาล
หมายถึงก. เกิดขึ้น, เป็นขึ้น, มีขึ้น. น. พื้น, ฝ่า (ใช้แก่มือหรือเท้า) เช่น ดาลได ว่า ฝ่ามือ ดาลเชิง ว่า ฝ่าเท้า. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์).
แดดาล
หมายถึงก. ถึงใจ, ดลใจ, เกิดขึ้นในใจ.