ค้นเจอ 23 รายการ

กระดักกระเดี้ย

หมายถึงว. ไม่มีแรง, ขยับเขยื้อนไม่ใคร่ได้, เกือบจะหมดกำลังกาย, เช่น เพิ่งหายไข้ใหม่ ๆ จะลุกจะนั่งก็กระดักกระเดี้ย, ไม่ใคร่ไหว เช่น หากินกระดักกระเดี้ย.

ดักดาน

หมายถึงว. คงสภาพอยู่อย่างนั้นเป็นเวลานาน (มักใช้ในเรื่องที่ไม่เจริญก้าวหน้า) เช่น เป็นเสมียนอยู่ดักดาน โง่ดักดาน.

ดักแด้

หมายถึงก. ลำบากเต็มแย่, ขัดสนเต็มแย่.

ดักษณะ

หมายถึง[ดักสะนะ] (แบบ) น. เครื่องตัดและกรางสิ่งของ มีมีด พร้า บุ้ง ตะไบ เป็นต้น; การตัด, การปอก, การทอน; ตัวหารเฉพาะ (วิชาเลข). (ส. ตกฺษณ; ป. ตจฺฉน).

ดักษณี

หมายถึง[-สะนี] น. ผึ่ง, ขวาน. (ส. ตกฺษณี; ป. ตจฺฉนี).

สะดัก,สังดัก

หมายถึงก. คอย, กั้นไว้.

ดัก

หมายถึงก. คอยสกัด เช่น ดักทำร้าย, วางเครื่องดักสัตว์มีกับเป็นต้น เพื่อให้สัตว์เข้ามาติด เช่น ดักไก่ ดักนก.

ประดัก ๆ

หมายถึงว. อาการแห่งคนที่ตกนํ้าแล้วสำลักนํ้า เรียกว่า สำลักประดัก ๆ, อาการที่ชักหงับ ๆ ใกล้จะตาย.

ประดักประเดิด

หมายถึงว. รี ๆ รอ ๆ, ที่ทำให้รู้สึกลำบากยุ่งยากกายหรือใจ.

สรดัก

หมายถึง[สฺระ-] (กลอน) ก. เต็มไป, ดาษไป, แน่นไป.

ดัก

หมายถึงน. (๑) ชื่อปลานํ้าจืดขนาดเล็กชนิด Amblyceps mangois ในวงศ์ Amblycipidae มีหนวด ไม่มีเกล็ด ลำตัวยาว แบนข้าง ครีบหลังตอนแรกและครีบอกมีก้านครีบเป็นเงี่ยง มีแผ่นเนื้ออยู่ส่วนหน้าของครีบอก ครีบหลังตอนที่ ๒ เป็นแผ่นเนื้อ ครีบหางเป็นแฉก พบอาศัยอยู่ตามแหล่งต้นนํ้าลำธาร. (๒) ชื่อปลาดุกนํ้าจืดชนิด Clarias melanoderma ในวงศ์ Clariidae รูปร่างคล้ายปลาดุกอุยและปลาดุกด้านซึ่งอยู่ในสกุลเดียวกัน เว้นแต่เป็นชนิดเดียวที่ขอบหน้าของเงี่ยงครีบอกจักเป็นฟันเลื่อย.

ดักเดี้ย

หมายถึงก. ลำบาก, ขัดสน, แกร่วอยู่.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ