ค้นเจอ 22 รายการ

กว้างขวาง

หมายถึงก. แผ่ออกไปมาก, ใหญ่โต, เช่น มีเนื้อที่กว้างขวาง; เผื่อแผ่ เช่น มีนํ้าใจกว้างขวาง, รู้จักคนมากและมีคนรู้จักมาก เช่น กว้างขวางในสังคม.

ขวางเชิง

หมายถึงก. ขัดขวางไว้เพื่อไม่ให้ทำได้สะดวก.

ขวางโลก

หมายถึงว. แปลกไปจากคนอื่น, ผิดจากปรกติวิสัย.

ขัดขวาง

หมายถึงก. ทำให้ไม่สะดวก, ทำให้ติดขัด.

จระเข้ขวางคลอง

หมายถึง(สำ) น. ผู้ที่ชอบกันท่าหรือขัดขวางไม่ให้ผู้อื่นทำการอย่างใดอย่างหนึ่งได้สะดวก เหมือนจระเข้ที่ขึ้นมาขวางคลองทำให้เรือผ่านไปมาไม่สะดวก.

น้ำเชี่ยวอย่าขวางเรือ

หมายถึง(สำ) อย่าขัดขวางผู้ที่มีอำนาจ, เป็นคำพูดเชิงเตือนสติ.

รี ๆ ขวาง ๆ

หมายถึงก. กีดเกะกะ, เก้งก้าง, เช่น คนไม่เคยเข้าครัวจับอะไรไม่ถูก รี ๆ ขวาง ๆ ไปหมด, ขวาง ๆ รี ๆ ก็ว่า. ว. มีลักษณะหรือกิริยาท่าทางที่เกะกะเก้งก้าง เช่น จะข้ามถนนก็ไม่ข้าม มัวแต่ยืนรี ๆ ขวาง ๆ อยู่นั่นแหละ.

แปรกขวางทาง

หมายถึงน. ไม้ขวางทางที่ยึดหัวท้ายทั้ง ๒ ด้านของแปรกบัง.

ก้างขวางคอ

หมายถึงน. ผู้ขัดขวางมิให้ทำการได้สะดวก, ผู้ขัดขวางให้ผู้อื่นเสียประโยชน์.

กีดหน้าขวางตา

หมายถึงก. เกะกะขัดขวางทำให้เขาไม่สะดวกใจ.

ขวางหูขวางตา

หมายถึงก. รู้สึกรำคาญ, หมั่นไส้.

ขื่อขวาง,ขื่อคัด

หมายถึงน. ขื่อที่ ๒ อยู่ใต้ขื่อเดิม อยู่ในพวกเครื่องเรือน.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ