ตัวกรองผลการค้นหา
หฤทัยกัปน์,หฤทัยกัมป์
หมายถึงน. อาการเต้นแห่งใจ. (ส.).
ปริกัป
หมายถึง[ปะริกับ] ก. กำหนด. (ป. ปริกปฺป; ส. ปริกลฺป).
สัมมาสังกัปปะ
หมายถึงน. ความดำริในทางที่ชอบ. (ป.).
อกัปปิยวัตถุ
หมายถึงน. สิ่งที่ต้องห้ามไม่ให้บริโภคใช้สอย (ใช้แก่ภิกษุ). (ป.).
อกัปปิยโวหาร
หมายถึงน. ถ้อยคำที่ไม่ควรใช้พูด. (ป.).
อากัป
หมายถึง[อากับ] น. การแต่งตัวดี. (ป. อากปฺป; ส. อากลฺป).
อากัปกิริยา
หมายถึง[อากับ-] น. กิริยาท่าทาง. (ป.).
ภัทรกัป
หมายถึงน. กัปอันเจริญ คือ กัปปัจจุบัน มีพระพุทธเจ้าถึง ๕ พระองค์. (ป. ภทฺรกปฺป, ภทฺทกปฺป).
กัปปิยการก
หมายถึง[-การก] น. ผู้ปฏิบัติภิกษุในเรื่องปัจจัย ๔ คือ จีวร อาหาร ที่อยู่อาศัย ยารักษาโรค.
กัปปีย์
หมายถึง[กับปี] (ปาก) น. กับข้าว (ใช้เฉพาะภิกษุสามเณร), มักใช้เข้าคู่กับคำ จังหัน ว่า กัปปีย์จังหัน.
พินทุกัป,พินทุกัปปะ
หมายถึงน. การทำพินทุ คือ เขียนรูปวงที่มุมจีวรตามวินัยบัญญัติ. (ป. พินฺทุกปฺป).
กัปปิย,กัปปิย-,กัปปิยะ
หมายถึง[กับปิยะ] ว. สมควร. (ป.).