คำศัพท์ภาษาไทย

หู

อวัยวะ

ภาษาเขมรត្រចៀក

พจนานุกรมไทย หู หมายถึง:

  1. น. ส่วนหนึ่งของร่างกายคนและสัตว์ ทําหน้าที่สําหรับฟังเสียง; ส่วนแห่งสิ่งของที่ทําไว้หิ้ว แขวน ร้อย หรือรูดเข้าออก เช่น หูกระทะ หูมุ้ง หูกางเกง หูถุง; สิ่งที่ทําเป็นห่วงหรือเป็นวง ๆ เช่น หูแจว; (ปาก) เรียกส่วนหูฟังและกระบอกพูดของเครื่องรับโทรศัพท์ว่า หูโทรศัพท์.

 ภาพประกอบ

  • หู ภาษาเขมรคืออะไร, คำศัพท์ภาษาไทย - เขมร หู ภาษาเขมร ត្រចៀក หมวด อวัยวะ Trorcheak หมวด อวัยวะ

 คำศัพท์ภาษาไทย - เขมรที่คล้ายกัน

ฉันปวดหู สำลีแคะหู หนังสือเดินทาง หนาว หนึ่ง หน้าผาก หมวก หมวกคลุมผมอาบน้ำ หลัง หิว ห้องส้วม ห้า

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ
 แสดงความคิดเห็น
 คำศัพท์ไทย – เขมร จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ