คำศัพท์ภาษาไทย

แข็ง

n

ภาษาญี่ปุ่น硬い

คำอ่านภาษาญี่ปุ่น かたい

พจนานุกรมไทย แข็ง หมายถึง:

  1. ว. กระด้าง เช่น ลิ้นแข็ง; ไม่อ่อน, ไม่นิ่ม, เช่น เนื้อแข็ง ของแข็ง; กล้า เช่น แดดแข็ง; ไม่ยอมง่าย ๆ, ไม่รู้สึกสงสาร, เช่น ใจแข็ง; แรง เช่น วันแข็ง ชะตาแข็ง, เข้มแข็ง, ทนทาน, เก่ง, เช่น ทํางานแข็ง วิ่งแข็ง; ว่ายาก เช่น เด็กคนนี้แข็ง; นิ่งไม่ไหวติง, ไม่กระดิกกระเดี้ย, เช่น ขาแข็ง ตัวแข็ง.

 ภาพประกอบ

  • แข็ง ภาษาญี่ปุ่นคืออะไร, คำศัพท์ภาษาไทย - ญี่ปุ่น แข็ง ภาษาญี่ปุ่น 硬い คำอ่านภาษาญี่ปุ่น かたい หมวด n หมวด n

 คำศัพท์ภาษาไทย - ญี่ปุ่นที่คล้ายกัน

ความแข็ง (ตับ)แข็ง (เสื้อผ้า)แข็งเพราะลงแป้ง,(กระดาษ)แข็ง แกร่ง,เป็นพิธีรีตอง,เชื่อถือได้,แข็ง(ไม่เปราะ),ไม่พังง่าย แข็ง,ดื้อ แข็ง(ตามธรรมชาติ),หยาบ,สาก,กระด้าง แข็ง,เข้มงวด,ฮาร์ดแวร์ แข็ง,แน่นแหนา,มั่นคง,หนักแน่น,เข้มงวด,แน่น,แนบแน่น,(หัว)แข็ง แบก(ภาระ เด็ก),รับ(หน้าที่),ได้รับ(บาดเจ็บ),เป็นหนี้ แผนที่ แหล่งผลิต โรคมัลติเปิ้ล สเกลอโรซิส (multiple sclerosis) หรือโรคเอ็มเอส (MS) เป็นโรคเรื้อรังซึ่งเป็นสาเหตุให้เยื่อหุ้มประสาทในสมองและไขสันหลังเสื่อมลงทำให้ส่วนต่างๆ ของระบบประสาท แข็ง และเกิดแผลเป็นหรือรอยโรคขึ้นกับประสาทที่ถูกกระทบ

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ
 แสดงความคิดเห็น
 คำศัพท์ไทย – ญี่ปุ่น จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ