คำศัพท์ภาษาไทย

ขลุ่ย

n

ภาษาญี่ปุ่น

คำอ่านภาษาญี่ปุ่น ふえ

พจนานุกรมไทย ขลุ่ย หมายถึง:

  1. [ขฺลุ่ย] น. ชื่อเครื่องดนตรีชนิดหนึ่งสำหรับเป่าให้เป็นเพลง มักทําด้วยไม้รวกเจาะรูตามยาวมีระยะห่างพอควร สําหรับเอานิ้วปิดและเปิดให้เป็นเพลงเมื่อเป่า มีหลายชนิด เช่น ขลุ่ยหลีบ ขลุ่ยเพียงออ, ลักษณนามว่า เลา.

 ภาพประกอบ

  • ขลุ่ย ภาษาญี่ปุ่นคืออะไร, คำศัพท์ภาษาไทย - ญี่ปุ่น ขลุ่ย ภาษาญี่ปุ่น 笛 คำอ่านภาษาญี่ปุ่น ふえ หมวด n หมวด n

 คำศัพท์ภาษาไทย - ญี่ปุ่นที่คล้ายกัน

ขลุ่ย (เวลาเป่าจะขนานกับพื้น) ขลุ่ยที่ทำจากเขาสัตว์ ขลุ่ยที่ทำมาจากใบอะชิ (ใบไม้ในตระกูลต้นอ้อ) ขลุ่ยไม้ไผ่ชนิดหนึ่ง ของส่งมาถึง ขัดแย้ง,บาดหมาง ขาโก่ง,ขากาง จู่ ๆ,กะทันหัน,ไม่มีปี่มีขลุ่ย นักเป่าขลุ่ย,นักเป่าฟลุ๊ต (ลม)พัด,เป่า(เทียน,ขลุ่ย) เพลงที่เล่นโดยใช้พิณญี่ปุ่น 琴(こと)ซอสามสายญี่ปุ่น และขลุ่ย 尺八(しゃくはち) ไม่มีปี่มีขลุ่ย

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ
 แสดงความคิดเห็น
 คำศัพท์ไทย – ญี่ปุ่น จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ