คำศัพท์ภาษาไทย

แว่น

ภาษาจีน眼镜

คำอ่าน [yǎn jìng]

ภาษาจีน区域

คำอ่าน [qū yù]

ภาษาจีน环形

คำอ่าน [huán xíng]

พจนานุกรมไทย แว่น หมายถึง:

  1. น. สิ่งที่เป็นแผ่นเป็นวงหรือเป็นดวง เช่น หั่นมะเขือเทศให้เป็นแว่น, ใช้แก่สิ่งซึ่งมีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น อาจจะมีคำอื่นมาขยาย และเรียกชื่อตามหน้าที่ตามความหมาย หรือตามลักษณะของสิ่งนั้น ๆ เช่น แว่นแคว้น แว่นส่องหน้า; (ถิ่น-อีสาน) กระจก; เครื่องโรยขนมจีนเป็นแผ่นกลม ทำด้วยทองเหลืองหรือทองแดงเป็นต้นที่เจาะรูทั่วแผ่น เย็บติดไว้ตรงกลางผ้าสี่เหลี่ยมซึ่งเจาะรูให้พอเหมาะกับแผ่นทองเหลืองหรือทองแดงนั้น, หน้าแว่น ก็เรียก; ลักษณนามเรียกสิ่งกลม ๆ ที่ตัดออกตามขวางเป็นชิ้นบาง ๆ เช่น บอระเพ็ด ๗ แว่น มันเทศ ๕ แว่น; โดยปริยายหมายถึงหนังสือคู่มือ เช่น แว่นไวยากรณ์ แว่นอังกฤษ.

  2. น. (๑) ชื่อเฟินชนิด Marsilea crenata Presl ในวงศ์ Marsileaceae มีใบกลม ๔ ใบเรียงเป็นวง ทุกส่วนกินได้ เรียกว่า ผักแว่น. (๒) (ถิ่น-ตราด) ต้นบัวบก. [ดู บัวบก (๑)].

  3. ก. กระโดด, ว่องไว; มา เช่น ผิว่าแว่นเร็วอ้า. (ลอ).

 ภาพประกอบ

  • แว่น ภาษาจีนคืออะไร, คำศัพท์ภาษาไทย - จีน แว่น ภาษาจีน 眼镜 คำอ่าน [yǎn jìng]
  • แว่น ภาษาจีนคืออะไร, คำศัพท์ภาษาไทย - จีน แว่น ภาษาจีน 区域 คำอ่าน [qū yù]
  • แว่น ภาษาจีนคืออะไร, คำศัพท์ภาษาไทย - จีน แว่น ภาษาจีน 环形 คำอ่าน [huán xíng]

 คำศัพท์ภาษาไทย - จีนที่คล้ายกัน

กระจก, แว่น, เลนส์ ตาบอดได้แว่น หัวล้านได้หวี ตาบอดได้แว่น แก่งแย่งอำนาจ ชิงอำนาจ แผ่นแว่น, เลนส์ แฟนหนังสือ แย่งเอาส่วนของคนอื่น เป็นปากเป็นเสียง ทะเลาะวิวาทกัน แว่นกันแดด แว่นที่ส่องกล้อง,เลนส์ที่ส่องกล้อง แว่นสายตายาว แสดง แสดงนำ

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ
 แสดงความคิดเห็น