คำศัพท์ภาษาไทย

เพลี้ย

ภาษาจีน腻虫

คำอ่าน [nì chóng]

ภาษาจีน蚜虫

คำอ่าน [yá chóng]

พจนานุกรมไทย เพลี้ย หมายถึง:

  1. น. ชื่อแมลงขนาดเล็กหลายชนิดในหลายวงศ์ มีปากชนิดเจาะดูดติดอยู่ที่หัวส่วนที่ใกล้กับอก หรือชนิดเขี่ยดูดติดอยู่ที่ปลายหัว ทําลายพืชต่าง ๆ ส่วนใหญ่ไม่มีปีก พวกที่มีปีกจะมีเนื้อปีกเหมือนกันตลอด โดยมากบางและอ่อน หรือเป็นแผ่นยาวและแคบมาก มีขนรายล้อม พวกที่อยู่ในวงศ์ Cicadellidae มีรูปร่างคล้ายจักจั่น เรียก เพลี้ยจักจั่น, พวกที่อยู่ในวงศ์ Aphididae มีลําตัวบอบบางและอ่อน เรียก เพลี้ยอ่อน, พวกที่อยู่ในวงศ์ Thripidae ทําลายพืชทําให้เกิดอาการเหมือนไฟไหม้ เรียก เพลี้ยไฟ, พวกที่อยู่ในวงศ์ Coccidae ที่สามารถผลิตสารสีขาวคล้ายแป้งออกมาหุ้มลําตัว เรียก เพลี้ยแป้ง และที่ผลิตสารสีนํ้าตาลออกมาหุ้มลําตัวคล้ายฝาหอย เรียก เพลี้ยหอย.

  2. น. ชื่อเครื่องดีดฟังเสียงชนิดหนึ่ง ทําด้วยไม้ไผ่คล้ายจ้องหน่อง แต่จ้องหน่องใช้กระตุก ส่วนเพลี้ยใช้ดีด, เพี้ย ก็ว่า.

 ภาพประกอบ

  • เพลี้ย ภาษาจีนคืออะไร, คำศัพท์ภาษาไทย - จีน เพลี้ย ภาษาจีน 腻虫 คำอ่าน [nì chóng]
  • เพลี้ย ภาษาจีนคืออะไร, คำศัพท์ภาษาไทย - จีน เพลี้ย ภาษาจีน 蚜虫 คำอ่าน [yá chóng]

 คำศัพท์ภาษาไทย - จีนที่คล้ายกัน

1.ชื่อเพลี้ยที่ชอบกัดกินข้าวโพด, 2.บุตรบุญธรรม ตัวเพลี้ย เก็บเกี่ยวอุดมสมบูรณ์ เขียวชอุ่มเป็นพุ่มพฤกษ์ เคลื่อนไหว, กระทำ,แสดงกิริยามารยาท เจ้าของ เทศกาลไหว้พระจันทร์ เพลี้ย ซึ่งส่วนใหญ่ทำลายข้าวในนา เพลี้ยจักจั่น เพลี้ยไฟ เม็ดกลมเล็กๆยาเม็ด โซ่อาหาร(ความสัมพันธ์ระหว่างสัตว์,พืช เนื่องด้วยอาหารการกิน เช่น นกอินทรีกินนกกระจอกเทศเขานกกระจอกเทศเขากินแมลงปีกแข็ง แมลงปีกแข็งกินตัวเพลี้ย ฯลฯ)

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ
 แสดงความคิดเห็น