คำศัพท์ภาษาไทย

เผอิญ

ภาษาจีน偶然

คำอ่าน [ǒu rán]

ภาษาจีน凑巧

คำอ่าน [còu qiǎo]

พจนานุกรมไทย เผอิญ หมายถึง:

  1. [ผะเอิน] ว. ที่เกิดขึ้นโดยไม่รู้ตัวหรือไม่คาดหมาย, บังเอิญ, หากให้เป็น, จําเพาะเป็น, ใช้ว่า เพอิญ หรือ พรรเอิญ ก็มี.

 ภาพประกอบ

  • เผอิญ ภาษาจีนคืออะไร, คำศัพท์ภาษาไทย - จีน เผอิญ ภาษาจีน 偶然 คำอ่าน [ǒu rán]
  • เผอิญ ภาษาจีนคืออะไร, คำศัพท์ภาษาไทย - จีน เผอิญ ภาษาจีน 凑巧 คำอ่าน [còu qiǎo]

 คำศัพท์ภาษาไทย - จีนที่คล้ายกัน

พบกันโดยบังเอิญ, เผอิญพบกัน เก็บเกี่ยวอุดมสมบูรณ์ เขียวชอุ่มเป็นพุ่มพฤกษ์ เคลื่อนไหว, กระทำ,แสดงกิริยามารยาท เจ้าของ เต่า เทศกาลไหว้พระจันทร์ เป็นคำที่ใช้แสดงความเคารพนับถือเลื่อมใสมานาน เพิ่ง เดี๋ยว เม็ดกลมเล็กๆยาเม็ด เสนอแนะ(บุคคล) เสียงดนตรี

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ
 แสดงความคิดเห็น