คำศัพท์ภาษาไทย

เบี้ยว

ภาษาจีน歪斜

คำอ่าน [wāi xié]

พจนานุกรมไทย เบี้ยว หมายถึง:

  1. ว. มีรูปบิดเบ้ไปจากเดิมซึ่งมักจะมีลักษณะค่อนข้างกลม เช่น หัวเบี้ยว ปากเบี้ยว.

  2. ดู คางเบือน.

 ภาพประกอบ

  • เบี้ยว ภาษาจีนคืออะไร, คำศัพท์ภาษาไทย - จีน เบี้ยว ภาษาจีน 歪斜 คำอ่าน [wāi xié]

 คำศัพท์ภาษาไทย - จีนที่คล้ายกัน

เก็บเกี่ยวอุดมสมบูรณ์ เขียวชอุ่มเป็นพุ่มพฤกษ์ เคลื่อนไหว, กระทำ,แสดงกิริยามารยาท เจ้าของ เทศกาลไหว้พระจันทร์ เบี้ยว,เข เป็นคำที่ใช้แสดงความเคารพนับถือเลื่อมใสมานาน เม็ดกลมเล็กๆยาเม็ด เล่นกลเม็ดเพื่อเบี้ยวงาน,ไม่รับผิดชอบ เล่นลิ้นปฎิเสธ, เบี้ยว, บิดพลิ้ว เสนอแนะ(บุคคล) เอียง ไม่ตรง เบี้ยว, ไม่ถูกต้อง

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ
 แสดงความคิดเห็น