คำศัพท์ภาษาไทย

เฆี่ยน

ภาษาจีน鞭笞

คำอ่าน [biān chī]

ภาษาจีน鞭打

คำอ่าน [biān dǎ]

ภาษาจีน; （比赛时

คำอ่าน [bǐ sài shí]

ภาษาจีน）攻击

คำอ่าน [gōng jī]

ภาษาจีน; 高速行车

คำอ่าน [gāo sù xíng chē]

พจนานุกรมไทย เฆี่ยน หมายถึง:

ก. ตีด้วยหวายหรือไม้เรียวเป็นต้นเป็นการลงโทษ; (ปาก) เร่งความเร็ว เช่น เฆี่ยนมาด้วยความเร็ว ๑๘๐ กิโลเมตรต่อชั่วโมง, เอาชนะคู่แข่งขันอย่างขาดลอย เช่น เฆี่ยนฝ่ายตรงข้าม ๓ เกมรวด.

ภาพประกอบเฆี่ยน

คำศัพท์ภาษาไทย - จีนที่คล้ายกัน

หวด, ตี, เฆี่ยน อาวุธในสมัยโบราณของจีน ทำด้วยเหล็ก มีปล้อง ไม่มีคมมีดที่มีลักษณะยาวเรียวคล้ายแส้ประทัดที่เป็นพวง โบย เฆี่ยน เฆี่ยน ตี ทรมาน เฆี่ยน ตี โบย ทรมาน เฆี่ยน โบย เฆี่ยน/โบย ด้วยแส้ เรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ เหมารวม เอกสารที่ไร้ผลบังคับ เอนเอียงไปด้านเดียว เอาแต่....อย่างเดียวเท่านั้น เฮโลไปด้วยกัน

เกี่ยวกับผู้เขียน: Wordy Guru Team

ทีม Wordy Guru คือกลุ่มผู้เชี่ยวชาญด้านภาษาไทยที่ทุ่มเทในการให้ข้อมูลที่ครอบคลุมและถูกต้องเกี่ยวกับคำศัพท์ภาษาไทย ทีมของเรามีนักภาษาศาสตร์ และบุคลากรทางการศึกษาที่มีประสบการณ์มายาวนาน