คำศัพท์ภาษาไทย

เฆี่ยน

ภาษาจีน鞭笞

คำอ่าน [biān chī]

ภาษาจีน鞭打

คำอ่าน [biān dǎ]

ภาษาจีน; (比赛时

คำอ่าน [bǐ sài shí]

ภาษาจีน)攻击

คำอ่าน [gōng jī]

ภาษาจีน; 高速行车

คำอ่าน [gāo sù xíng chē]

พจนานุกรมไทย เฆี่ยน หมายถึง:

  1. ก. ตีด้วยหวายหรือไม้เรียวเป็นต้นเป็นการลงโทษ; (ปาก) เร่งความเร็ว เช่น เฆี่ยนมาด้วยความเร็ว ๑๘๐ กิโลเมตรต่อชั่วโมง, เอาชนะคู่แข่งขันอย่างขาดลอย เช่น เฆี่ยนฝ่ายตรงข้าม ๓ เกมรวด.

 ภาพประกอบ

  • เฆี่ยน ภาษาจีนคืออะไร, คำศัพท์ภาษาไทย - จีน เฆี่ยน ภาษาจีน 鞭笞 คำอ่าน [biān chī]
  • เฆี่ยน ภาษาจีนคืออะไร, คำศัพท์ภาษาไทย - จีน เฆี่ยน ภาษาจีน 鞭打 คำอ่าน [biān dǎ]
  • เฆี่ยน ภาษาจีนคืออะไร, คำศัพท์ภาษาไทย - จีน เฆี่ยน ภาษาจีน ; (比赛时 คำอ่าน [bǐ sài shí]
  • เฆี่ยน ภาษาจีนคืออะไร, คำศัพท์ภาษาไทย - จีน เฆี่ยน ภาษาจีน )攻击 คำอ่าน [gōng jī]
  • เฆี่ยน ภาษาจีนคืออะไร, คำศัพท์ภาษาไทย - จีน เฆี่ยน ภาษาจีน ; 高速行车 คำอ่าน [gāo sù xíng chē]

 คำศัพท์ภาษาไทย - จีนที่คล้ายกัน

หวด, ตี, เฆี่ยน อาวุธในสมัยโบราณของจีน ทำด้วยเหล็ก มีปล้อง ไม่มีคมมีดที่มีลักษณะยาวเรียวคล้ายแส้ประทัดที่เป็นพวง โบย เฆี่ยน เก็บเกี่ยวอุดมสมบูรณ์ เขียวชอุ่มเป็นพุ่มพฤกษ์ เคลื่อนไหว, กระทำ,แสดงกิริยามารยาท เฆี่ยน ตี ทรมาน เฆี่ยน ตี โบย ทรมาน เฆี่ยน โบย เฆี่ยน/โบย ด้วยแส้ เจ้าของ เทศกาลไหว้พระจันทร์ เม็ดกลมเล็กๆยาเม็ด

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ
 แสดงความคิดเห็น