คำศัพท์ภาษาไทย

อุปนิสัย

ภาษาจีน性格

คำอ่าน [xìng gé]

ภาษาจีน性情

คำอ่าน [xìng qíng]

ภาษาจีน赋性

คำอ่าน [fù xìng]

พจนานุกรมไทย อุปนิสัย หมายถึง:

  1. [อุปะนิไส, อุบปะนิไส] น. ความประพฤติที่เคยชินเป็นพื้นมาในสันดาน เช่น ก่อนที่พระพุทธเจ้าจะเสด็จไปเทศน์โปรดผู้ใดจะต้องทรงพิจารณาถึงอุปนิสัยของผู้นั้นก่อน, ความประพฤติที่เคยชินจนเกือบเป็นนิสัย เช่น นักเรียนคนนี้มีอุปนิสัยดี. (ป. อุปนิสฺสย).

 ภาพประกอบ

  • อุปนิสัย ภาษาจีนคืออะไร, คำศัพท์ภาษาไทย - จีน อุปนิสัย ภาษาจีน 性格 คำอ่าน [xìng gé]
  • อุปนิสัย ภาษาจีนคืออะไร, คำศัพท์ภาษาไทย - จีน อุปนิสัย ภาษาจีน 性情 คำอ่าน [xìng qíng]
  • อุปนิสัย ภาษาจีนคืออะไร, คำศัพท์ภาษาไทย - จีน อุปนิสัย ภาษาจีน 赋性 คำอ่าน [fù xìng]

 คำศัพท์ภาษาไทย - จีนที่คล้ายกัน

นิสัย, อุปนิสัย นิสัย, อุปนิสัย, กมลสันดาน นิสัย, อุปนิสัย, ลักษณะ, คุณสมบัติ, ลักษณะที่แสดงออกทางด้านอารมณ์และความคิด เพศ นิสัยใจคอ, อุปนิสัย,จิตใจ บุคลิกลักษณะเฉพาะตัว, อุปนิสัย สอนนักเรียนไปตามสภาพความสามารถ (อุปนิสัย,รสนิยม เป็นต้น) อาหารเที่ยง อุดมสมบูรณ์ อุดมสมบูรณ์, ยิ่งใหญ่, เกริกก้อง อุปนิสัยที่ยินยอมเป็นข้าทาส อุปนิสัยประจำตัว,คุณสมบัติประจำตัว อุปนิสัยแบบชอบเก็บความรู้สึก

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ
 แสดงความคิดเห็น