คำศัพท์ภาษาไทย

ฟั่นเฟือน

ภาษาจีน恍惚

คำอ่าน [huǎng hū]

ภาษาจีน昏迷

คำอ่าน [hūn mí]

พจนานุกรมไทย ฟั่นเฟือน หมายถึง:

  1. ว. หลงใหล, เคลิบเคลิ้ม, เผลอสติ, คุ้มดีคุ้มร้าย, เช่น มีสติฟั่นเฟือน จิตใจฟั่นเฟือน.

 ภาพประกอบ

  • ฟั่นเฟือน ภาษาจีนคืออะไร, คำศัพท์ภาษาไทย - จีน ฟั่นเฟือน ภาษาจีน 恍惚 คำอ่าน [huǎng hū]
  • ฟั่นเฟือน ภาษาจีนคืออะไร, คำศัพท์ภาษาไทย - จีน ฟั่นเฟือน ภาษาจีน 昏迷 คำอ่าน [hūn mí]

 คำศัพท์ภาษาไทย - จีนที่คล้ายกัน

1วิกลจริต สติฟั่นเฟือน บ้า 2 เหลาะแหละ ไม่สำรวม บ้า สติฟั่นเฟือน อย่างเต็มที่อย่างบ้าระห่ำ อย่างไม่มีจำกัด บ้าคลั่ง ฟลอร์เต้นรำ ฟลุ๊ค, โชคดี ฟัง, ได้ยิน ฟื้นคืนชีพ ฟุต ฟุบลงอย่างไม่มีวันฟื้นขึ้นมาได้, ทรุดลงอย่างไม่มีวันฟื้นขึ้นมาได้ ฟุ่มเฟือย หรูหรา สุรุ่ยสุร่าย ฟูก, เบาะ สติฟั่นเฟือน สติฟั่นเฟือน เสียสติ

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ
 แสดงความคิดเห็น