คำศัพท์ภาษาไทย

พังเพย

ภาษาจีน旁批

คำอ่าน [páng pī]

พจนานุกรมไทย พังเพย หมายถึง:

  1. น. ถ้อยคําหรือข้อความที่กล่าวสืบต่อกันมาช้านานแล้ว โดยกล่าวเป็นกลาง ๆ เพื่อให้ตีความเข้ากับเรื่อง เช่น กระต่ายตื่นตูม.

 ภาพประกอบ

  • พังเพย ภาษาจีนคืออะไร, คำศัพท์ภาษาไทย - จีน พังเพย ภาษาจีน 旁批 คำอ่าน [páng pī]

 คำศัพท์ภาษาไทย - จีนที่คล้ายกัน

คำพังเพย คำพังเพย สุถาษิต ตราประทับที่ไม่เกี่ยวข้องกับ ชื่อ สกุล หรือตำแหน่งข้อความในนั้นส่วนมากจะเป็นคำพังเพยหรือคำกลอน พบเข้าพบ พยานหลักฐาน หลักฐาน พลังงานศักยภาพ พลัดที่นาคาที่อยู่(เนื่องจากภัยสงคราม) พลิกไปพลิกมาก็เข้าล็อกเดิม พิธี พูดด้วยปากของตัวเองพูดด้วยตัวเอง พูดเป็นเสียงเดียวกัน พ่อตาของลูกชาย, พ่อสามีของลูกสาว

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ
 แสดงความคิดเห็น