คำศัพท์ภาษาไทย

ผูก

ภาษาจีน

คำอ่าน [wéi]

ภาษาจีน

คำอ่าน [bǎng]

ภาษาจีน

คำอ่าน [kǔn]

พจนานุกรมไทย ผูก หมายถึง:

  1. ก. เอาเชือกเป็นต้นสอดคล้องกันให้เกิดเป็นเงื่อน เพื่อทําให้มั่นหรือติดต่อกันในตัวหรือกับสิ่งอื่น เช่น ผูกเชือก ผูกลวด ผูกโบ, ติดต่อหรือติดพันกันแน่นกับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น ผูกใจ ผูกโกรธ ผูกมิตร, ประกอบเข้า เช่น ผูกประโยค ผูกปริศนา ผูกลาย, ติดพันกันด้วยเรื่องสิทธิและหน้าที่ตามที่ตกลงกัน เช่น ผูกตลาด ผูกท่า; คุ้มครอง (ใช้ในการเล่นหมากรุก) เช่น เอาม้าผูกโคน เอาเรือผูกม้า; ขมวด เช่น ผูกคิ้วนิ่วหน้าไม่พาที. (นิ. นรินทร์); จอง เช่น ผูกเวร; ตรงข้ามกับ แก้. น. ลักษณนามเรียกหนังสือใบลานที่ร้อยหูไว้มัดหนึ่ง ๆ ว่า คัมภีร์เทศนาผูกหนึ่ง.

 ภาพประกอบ

  • ผูก ภาษาจีนคืออะไร, คำศัพท์ภาษาไทย - จีน ผูก ภาษาจีน 维 คำอ่าน [wéi]
  • ผูก ภาษาจีนคืออะไร, คำศัพท์ภาษาไทย - จีน ผูก ภาษาจีน 绑 คำอ่าน [bǎng]
  • ผูก ภาษาจีนคืออะไร, คำศัพท์ภาษาไทย - จีน ผูก ภาษาจีน 捆 คำอ่าน [kǔn]

 คำศัพท์ภาษาไทย - จีนที่คล้ายกัน

1.เงื่อน 2.มัด, ผูก ผูก มัด ผูกพยาบาท ผูกแค้นผูกพยาบาท ผูกไว้ ผู้ซื้อขาย, พ่อค้า ผู้บรรเลงดนตรี ผ้าจอร์เกตต์ (georgette) มัด ผูก ห่อ, มัด, ผูก(สัมภาระเดินทาง), พันแผล(การห่อเพื่อปิดบาดแผล) เกล้า(ผม),ผูก เอาเชือกพันสอดสิ่งของแล้วผูกปมหรือเงื่อน ผูก มัด

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ
 แสดงความคิดเห็น