คำศัพท์ภาษาไทย

ปล้อง

ภาษาจีน（竹子

คำอ่าน [zhú zi]

ภาษาจีน甘蔗的

คำอ่าน [gān zhe de]

ภาษาจีน）节

คำอ่าน [jié]

พจนานุกรมไทย ปล้อง หมายถึง:

[ปฺล้อง] น. (๑) ชื่อหญ้าชนิด Hymenachne pseudointerrupta C. Muell. ในวงศ์ Gramineae ชอบขึ้นในที่ชื้นแฉะ ต้นเป็นข้อ ๆ มีไส้ในระหว่างข้อเป็นปุยขาว. (๒) มะเดื่อปล้อง. (ดู มะเดื่อ).
[ปฺล้อง] น. ช่วงระยะระหว่างข้อของไม้ไผ่หรืออ้อย ฯลฯ, โดยปริยายใช้เรียกสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น คอปล้อง คือ คอที่มีริ้วรอยเห็นเป็นปล้อง ๆ.

ภาพประกอบปล้อง

คำศัพท์ภาษาไทย - จีนที่คล้ายกัน

กระดูกสันหลังที่มีอยู่ 5ปล้องค่อนข้างใหญ่ ชื่อแมลงประเภทมีปล้องขา ประธาน ประเทศที่เป็นกลาง ประเทศที่มีสนธิสัญญาระหว่างประเทศรับรองความเป็นกลาง ปลาหมึก ปล้องข้อต่อ ห่วงลูกโซ่ ปานกลาง ระดับปานกลาง คุณภาพระดับปานกลาง อยู่ในระหว่างกลาง มีสูงและมีเตี้ย สัตว์ประเภทมีเท้าเป็นปล้องมีชีวิตอยู่บนสาหร่ายทะเล สัตว์เลื้อยคลานชนิดหนึ่ง ตัวเป็นปล้อง คล้ายกิ้งกือ อวัยวะที่ดูดรับอาหารคู่ที่สองของสัตว์ที่มีปล้องขา อาวุธในสมัยโบราณของจีน ทำด้วยเหล็ก มีปล้อง ไม่มีคมมีดที่มีลักษณะยาวเรียวคล้ายแส้ประทัดที่เป็นพวง โบย เฆี่ยน แมลงปล้องไม้ไผ่

เกี่ยวกับผู้เขียน: Wordy Guru Team

ทีม Wordy Guru คือกลุ่มผู้เชี่ยวชาญด้านภาษาไทยที่ทุ่มเทในการให้ข้อมูลที่ครอบคลุมและถูกต้องเกี่ยวกับคำศัพท์ภาษาไทย ทีมของเรามีนักภาษาศาสตร์ และบุคลากรทางการศึกษาที่มีประสบการณ์มายาวนาน