คำศัพท์ภาษาไทย

บ่าย

ภาษาจีน下午

คำอ่าน [xià wǔ]

พจนานุกรมไทย บ่าย หมายถึง:

  1. น. เวลาในระหว่างเที่ยงกับเย็น. ก. คล้อย เช่น ตะวันบ่าย; หัน, ก้าว; เลี่ยงไป เช่น เฒ่าก็ประดิษฐ์ประดับกายเป็นปะขาวดาบสเบือนบ่ายจําแลงเพศ. (ม. ร่ายยาว ชูชก).

 ภาพประกอบ

  • บ่าย ภาษาจีนคืออะไร, คำศัพท์ภาษาไทย - จีน บ่าย ภาษาจีน 下午 คำอ่าน [xià wǔ]

 คำศัพท์ภาษาไทย - จีนที่คล้ายกัน

ช่วงบ่าย, ตอนบ่ายๆ ตอนบ่าย ตอนบ่าย, ช่วงบ่าย ตอนบ่ายๆ ตะวันบ่ายคล้อย บุคลิกลักษณะอันงดงาม บ่ายคล้อย บ่ายโมง หนังสือพิมพ์รอบบ่าย หลังเที่ยง, ตอนบ่าย เวลาบ่าย ตอนบ่าย เวลาบ่ายโมงถึงบ่ายสามโมง

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ
 แสดงความคิดเห็น