คำศัพท์ภาษาไทย

บุพการี

ภาษาจีน父母

คำอ่าน [fù mǔ]

พจนานุกรมไทย บุพการี หมายถึง:

  1. น. ผู้ที่ทําอุปการะมาก่อน เช่น บิดามารดาเป็นบุพการีของบุตรธิดา. (ป. ปุพฺพการี); (กฎ) ญาติทางสาโลหิตโดยตรงขึ้นไป ได้แก่ บิดามารดา ปู่ย่า ตายาย ทวด.

 ภาพประกอบ

  • บุพการี ภาษาจีนคืออะไร, คำศัพท์ภาษาไทย - จีน บุพการี ภาษาจีน 父母 คำอ่าน [fù mǔ]

 คำศัพท์ภาษาไทย - จีนที่คล้ายกัน

บรรพบุรุษ บรรพบุรุษ,บรรพชน บรรพบุรุษ บุพการี สำนักวัตถุประสงค์ บรรยายว่า สตรีสวยหยาดเยิ้ม บริเวณใกล้เคียง บันทึกต่างมุมมอง บาดเจ็บและตาย บุกรุกเข้าดินเดน,รุกล้ำเข้าภายใน บุกรุดหน้าไปอย่างห้าวหาญ โดยไม่ยอมหวนกลับ บุคลิกลักษณะอันงดงาม บ้านที่มีผู้คนอยู่อาศัย บ้านพักอาศัย

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ
 แสดงความคิดเห็น