คำศัพท์ภาษาไทย

บุตรบุญธรรม

ภาษาจีน义子

คำอ่าน [yì zǐ]

ภาษาจีน养子

คำอ่าน [yǎng zǐ]

พจนานุกรมไทย บุตรบุญธรรม หมายถึง:

  1. [บุดบุนทํา] (กฎ) น. บุตรของผู้อื่นที่บุคคลได้จดทะเบียนรับเป็นบุตรของตน.

 ภาพประกอบ

Wordy Guru Team

เกี่ยวกับผู้เขียน: Wordy Guru Team

ทีม Wordy Guru คือกลุ่มผู้เชี่ยวชาญด้านภาษาไทยที่ทุ่มเทในการให้ข้อมูลที่ครอบคลุมและถูกต้องเกี่ยวกับคำศัพท์ภาษาไทย ทีมของเรามีนักภาษาศาสตร์ และบุคลากรทางการศึกษาที่มีประสบการณ์มายาวนาน