คำศัพท์ภาษาไทย

บุตรบุญธรรม

ภาษาจีน义子

คำอ่าน [yì zǐ]

ภาษาจีน养子

คำอ่าน [yǎng zǐ]

พจนานุกรมไทย บุตรบุญธรรม หมายถึง:

  1. [บุดบุนทํา] (กฎ) น. บุตรของผู้อื่นที่บุคคลได้จดทะเบียนรับเป็นบุตรของตน.

 ภาพประกอบ


 คำศัพท์ภาษาไทย - จีนที่คล้ายกัน

1.ชื่อเพลี้ยที่ชอบกัดกินข้าวโพด, 2.บุตรบุญธรรม บรรพบุรุษ บรรพบุรุษ,บรรพชน บรรยายว่า สตรีสวยหยาดเยิ้ม บริเวณใกล้เคียง บันทึกต่างมุมมอง บาดเจ็บและตาย บุกรุกเข้าดินเดน,รุกล้ำเข้าภายใน บุกรุดหน้าไปอย่างห้าวหาญ โดยไม่ยอมหวนกลับ บุคลิกลักษณะอันงดงาม บ้านที่มีผู้คนอยู่อาศัย บ้านพักอาศัย

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ
 แสดงความคิดเห็น