คำศัพท์ภาษาไทย

บิ่น

ภาษาจีน(刀等

คำอ่าน [dāo děng]

ภาษาจีน)卷刃

คำอ่าน [juàn rèn]

ภาษาจีน有缺口

คำอ่าน [yǒu quē lǒu]

พจนานุกรมไทย บิ่น หมายถึง:

  1. ก. แตกลิไปเล็กน้อย (ที่คม ที่แง่ หรือที่ยอด) เช่น มีดบิ่น ชามปากบิ่น. ว. บ้าอย่างหุนหันพลันแล่น, บ้าบิ่น ก็ว่า.

 ภาพประกอบ

  • บิ่น ภาษาจีนคืออะไร, คำศัพท์ภาษาไทย - จีน บิ่น ภาษาจีน (刀等 คำอ่าน [dāo děng]
  • บิ่น ภาษาจีนคืออะไร, คำศัพท์ภาษาไทย - จีน บิ่น ภาษาจีน )卷刃 คำอ่าน [juàn rèn]
  • บิ่น ภาษาจีนคืออะไร, คำศัพท์ภาษาไทย - จีน บิ่น ภาษาจีน 有缺口 คำอ่าน [yǒu quē lǒu]

 คำศัพท์ภาษาไทย - จีนที่คล้ายกัน

บรรพบุรุษ บรรพบุรุษ,บรรพชน บรรยายว่า สตรีสวยหยาดเยิ้ม บริเวณใกล้เคียง บันทึกต่างมุมมอง บาดเจ็บและตาย บุกรุกเข้าดินเดน,รุกล้ำเข้าภายใน บุกรุดหน้าไปอย่างห้าวหาญ โดยไม่ยอมหวนกลับ บุคคลที่มองเห็นเหตุการณ์ล่วงหน้า, บุคคลที่มีการตื่นตัวก่อน บุคลิกลักษณะอันงดงาม บ้านที่มีผู้คนอยู่อาศัย บ้านพักอาศัย

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ
 แสดงความคิดเห็น