คำศัพท์ภาษาไทย

บังเอิญ

ภาษาจีน恰巧

คำอ่าน [qià qiǎo]

ภาษาจีน偶然

คำอ่าน [ǒu rán]

ภาษาจีน碰巧

คำอ่าน [pèng qiǎo]

พจนานุกรมไทย บังเอิญ หมายถึง:

  1. ว. ที่เกิดขึ้นโดยไม่รู้ตัวหรือไม่คาดหมาย, เผอิญ.

 ภาพประกอบ

  • บังเอิญ ภาษาจีนคืออะไร, คำศัพท์ภาษาไทย - จีน บังเอิญ ภาษาจีน 恰巧 คำอ่าน [qià qiǎo]
  • บังเอิญ ภาษาจีนคืออะไร, คำศัพท์ภาษาไทย - จีน บังเอิญ ภาษาจีน 偶然 คำอ่าน [ǒu rán]
  • บังเอิญ ภาษาจีนคืออะไร, คำศัพท์ภาษาไทย - จีน บังเอิญ ภาษาจีน 碰巧 คำอ่าน [pèng qiǎo]

 คำศัพท์ภาษาไทย - จีนที่คล้ายกัน

1.บังเอิญ, บางครั้งบางคราว 2.คู่, เป็นคู่ กำลังพอดี, บังเอิญ ความบังเอิญ บริเวณใกล้เคียง บังเอิญ, พอดี, ประจวบเหมาะ บุกรุดหน้าไปอย่างห้าวหาญ โดยไม่ยอมหวนกลับ บุคลิกลักษณะอันงดงาม บ้านที่มีผู้คนอยู่อาศัย ประจวบเหมาะ บังเอิญ ประจวบเหมาะ,บังเอิญ,พอดี พบกันโดยบังเอิญ พอดี, บังเอิญ, ประจวบเหมาะ

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ
 แสดงความคิดเห็น