คำศัพท์ภาษาไทย

ที่พึ่ง

ภาษาจีน靠山

คำอ่าน [kào sān]

ภาษาจีน所依靠者

คำอ่าน [suǒ yī kào zhě]

พจนานุกรมไทย ที่พึ่ง หมายถึง:

  1. น. ผู้คุ้มครองช่วยเหลือ เช่น พ่อแม่เป็นที่พึ่งของลูก, สิ่งที่อาศัยยึดเป็นหลัก เช่น ได้ตําราเป็นที่พึ่ง, เครื่องยึดเหนี่ยวทางใจ เช่น ยึดพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง.

 ภาพประกอบ


 คำศัพท์ภาษาไทย - จีนที่คล้ายกัน

กล้าปลา (ลูกปลาที่พึ่งออกจากไข่) ทวินิยม ทั้งนี้จะได้ไม่ ทางกาย ทำตามอำเภอใจ ทำใจดีสู้สือ, ทำใจกล้า ทำให้ผิดหวัง ทำให้เสียใจ ทำไม ทีมเจ้าภาพ ท้องถิ่น พื้นเมือง ภูเขาน้ำแข็ง อุปมาว่าที่พึ่งที่หวังพึ่งนานไม่ได้ ที่พึ่งชั่วคราว ส่วนมากจะใช้กับ หมดที่พึ่งพาอาศัย

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ
 แสดงความคิดเห็น