คำศัพท์ภาษาไทย

ดอก

ภาษาจีน花朵

คำอ่าน [huā duǒ]

พจนานุกรมไทย ดอก หมายถึง:

  1. น. ส่วนหนึ่งของพรรณไม้ที่ผลิออกจากต้นหรือกิ่ง มีหน้าที่ทําให้เกิดผลและเมล็ดเพื่อสืบพันธุ์ มีเกสรและเรณูเป็นเครื่องสืบพันธุ์, เรียกเต็มว่า ดอกไม้; ลวดลายที่เป็นดอกเป็นดวงตามผืนผ้าเป็นต้น; (ปาก) ค่าตอบแทนที่บุคคลหนึ่งต้องใช้ให้แก่บุคคลอีกคนหนึ่ง เพื่อการที่ได้ใช้เงินของบุคคลนั้น หรือเพื่อทดแทนการไม่ชําระหนี้หรือชําระหนี้ไม่ถูกต้อง, เรียกเต็มว่า ดอกเบี้ย; ลักษณนามของสิ่งของบางอย่าง เช่น ข้าวโพดดอกหนึ่ง สว่านหนึ่งดอก.

  2. ว. คําประกอบให้ได้ความชัดขึ้น เช่น ฉันดอก ไม่ใช่คนอื่น ทําไม่ได้ดอก, (ปาก) มักพูดว่า หรอก เช่น ไม่ไปหรอก. ก. หลอก เช่น บ้างดอกล้อแล้วโลมคืน. (ม. คําหลวง ชูชก).

  3. (โบ) ก. ทํา เช่น ดอกขายหูขายตา ดอกบนําพารู้. (ลอ).

 ภาพประกอบ

  • ดอก ภาษาจีนคืออะไร, คำศัพท์ภาษาไทย - จีน ดอก ภาษาจีน 花朵 คำอ่าน [huā duǒ]

 คำศัพท์ภาษาไทย - จีนที่คล้ายกัน

กลีบดอก กะหล่ำดอก ดอกกล้วยไม้ ดอกกะหล่ำ ดอกทานตะวัน ดอกบานบุรี ดอกเบญจมาศ, ดอกเก๊กฮวย, ดอกของพืชชนิดนี้ ดำขลับ ดูคำว่า“子鱼 ด้วยตัวเอง ส่วนยอดหรือส่วนปลายของผลไม้, ดอก, ใบ เป็นอาทิ อีดอก

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ
 แสดงความคิดเห็น