คำศัพท์ภาษาไทย

ช้อน

ภาษาจีน; 托

คำอ่าน [tuō]

ภาษาจีน; 抬

คำอ่าน [tái]

ภาษาจีน举起

คำอ่าน [jǔ qǐ]

ภาษาจีน; 勺

คำอ่าน [sháo]

ภาษาจีน调羹

คำอ่าน [tiáo gēng]

ภาษาจีน

คำอ่าน [chí]

ภาษาจีน匙子

คำอ่าน [chí zǐ]

ภาษาจีน(用勺

คำอ่าน [yòng sháo]

ภาษาจีน)舀

คำอ่าน [yǎo]

ภาษาจีน(眼

คำอ่าน [gēn]

ภาษาจีน); (牛角等

คำอ่าน [niǘ jiǎo děng]

ภาษาจีน)往上弯曲

คำอ่าน [wǎng shàng wān qū]

พจนานุกรมไทย ช้อน หมายถึง:

  1. น. เครื่องใช้สําหรับตักของกิน มีที่จับยื่นออกมา, ลักษณนามว่า คัน, ราชาศัพท์ว่า ฉลองพระหัตถ์ช้อน; เรียกเครื่องใช้ที่มีรูปคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ช้อนรองเท้า; เครื่องจับปลาชนิดหนึ่ง ใหญ่กว่าสวิง ถักเป็นร่างแห ขอบเป็นรูปสามเหลี่ยมหรือวงกลม มีด้ามจับ. ก. ตักเอาสิ่งที่อยู่ในนํ้าหรือในของเหลว เช่น ช้อนปลา ช้อนลูกนํ้า ช้อนแหน ช้อนผง; โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ช้อนหุ้น; เอามือเป็นต้นสอดลงไปข้างล่างแล้วยกขึ้น เช่น ช้อนศีรษะ; เหลือบขึ้น เช่น ช้อนตา.

 ภาพประกอบ

Wordy Guru Team

เกี่ยวกับผู้เขียน: Wordy Guru Team

ทีม Wordy Guru คือกลุ่มผู้เชี่ยวชาญด้านภาษาไทยที่ทุ่มเทในการให้ข้อมูลที่ครอบคลุมและถูกต้องเกี่ยวกับคำศัพท์ภาษาไทย ทีมของเรามีนักภาษาศาสตร์ และบุคลากรทางการศึกษาที่มีประสบการณ์มายาวนาน