คำศัพท์ภาษาไทย

ชัก

ภาษาจีน拽

คำอ่าน [zhuài]

หมายเหตุ ; 开始, 渐趋

ภาษาจีน引导

คำอ่าน [yǐn dǎo]

หมายเหตุ ; 开始, 渐趋

ภาษาจีน拉

คำอ่าน [lā]

หมายเหตุ ; 开始, 渐趋

ภาษาจีน升

คำอ่าน [shēng]

หมายเหตุ ; 开始, 渐趋

ภาษาจีน; 拉开

คำอ่าน [lā kāi]

หมายเหตุ ; 开始, 渐趋

ภาษาจีน; 抽搐

คำอ่าน [chōu chù]

หมายเหตุ ; 开始, 渐趋

ภาษาจีน痉挛

คำอ่าน [jīng luán]

หมายเหตุ ; 开始, 渐趋

ภาษาจีน展开

คำอ่าน [zhǎn kāi]

หมายเหตุ ; 开始, 渐趋

ภาษาจีน; 引

คำอ่าน [yǐn]

หมายเหตุ ; 开始, 渐趋

ภาษาจีน抽

คำอ่าน [chōu]

หมายเหตุ ; 开始, 渐趋

ภาษาจีน引诱

คำอ่าน [yǐn yòu]

หมายเหตุ ; 开始, 渐趋

พจนานุกรมไทย ชัก หมายถึง:

ก. ดึงสายเชือกเป็นต้นที่ผูกอยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่งเพื่อให้สิ่งนั้นเคลื่อนไหวไปตามต้องการ เช่น ชักว่าว ชักรอก; ดึง, ดึงออกมา, ดึงขึ้น, เช่น ชักดาบออกจากฝัก ชักลิ้นชักโต๊ะ; ดึงเอามา เช่น ชักผ้าป่า ชักผ้าบังสุกุล; ดึงออกแล้วดันเข้า เช่น ชักสูบ ชักเข้าชักออก; นํา เช่น ชักนํ้าเข้าลึก ชักศึกเข้าบ้าน; นําเอามาอ้าง, ยกเอามาอ้าง, เช่น ชักตัวอย่าง; เอาออก, หักออก, เช่น ชักค่าอาหาร ชักค่านายหน้า; ขยายแนวให้ยืดออก เช่น ชักปีกกา ชักกําแพง; สี เช่น ชักซอ; กระตุก เช่น ชักจ้องหน่อง. ว. ค่อนข้าง, เกือบ, เริ่ม, เช่น ชักโกรธ ชักหิว.
ก. อาการที่กล้ามเนื้อกระตุกอย่างกะทันหันและรุนแรง มักมีอาการมือเท้าเกร็ง.