คำศัพท์ภาษาไทย

จี้

ภาษาจีน物品

คำอ่าน [wù pǐn]

ภาษาจีน轻挠

คำอ่าน [qīng náo]

ภาษาจีน; (用武器

คำอ่าน [yòng wǔ qì]

ภาษาจีน)抢劫

คำอ่าน [qiǎng jié]

ภาษาจีน)对准

คำอ่าน [duì zhǔn]

ภาษาจีน(身体某一部分

คำอ่าน [shēn tǐ mǒu yí bù fèn]

ภาษาจีน); (用武器威逼进行

คำอ่าน [yòng wǔ qì weī bī jìn xíng]

พจนานุกรมไทย จี้ หมายถึง:

  1. น. เครื่องประดับมีรูปเหลี่ยม กลม หรือรี มักทําด้วยทองคําประดับเพชรพลอยเป็นต้น มีห่วงที่กรอบสําหรับห้อยคอ.

  2. น. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งข้าวเหนียวผสมแป้งข้าวเจ้านวดกับกะทิแล้วนึ่งให้สุก ปั้นเป็นก้อนกลมแบน หุ้มไส้ที่ทำด้วยน้ำตาลทรายเคี่ยวจนเหนียวผสมงาคั่ว แล้วคลุกนวลแป้งข้าวเจ้าที่คั่วสุก.

  3. ก. เอานิ้วมือหรือสิ่งของจดหรือแหย่เข้าไป, เอามือแหย่ให้รู้ตัวหรือให้สะดุ้ง; ติดตามอย่างกระชั้นชิด เช่น วิ่งจี้หลังมา, ติดตามเร่งรัด เช่น จี้ให้ทำงาน; (ปาก) ใช้อาวุธขู่เข็ญบังคับให้ทําตาม.

  4. (ถิ่น-พายัพ) น. ต้นคนทา. (ดู คนทา).

 ภาพประกอบ

Wordy Guru Team

เกี่ยวกับผู้เขียน: Wordy Guru Team

ทีม Wordy Guru คือกลุ่มผู้เชี่ยวชาญด้านภาษาไทยที่ทุ่มเทในการให้ข้อมูลที่ครอบคลุมและถูกต้องเกี่ยวกับคำศัพท์ภาษาไทย ทีมของเรามีนักภาษาศาสตร์ และบุคลากรทางการศึกษาที่มีประสบการณ์มายาวนาน