คำศัพท์ภาษาไทยจี้ภาษาจีน物品คำอ่าน [wù pǐn]ภาษาจีน轻挠คำอ่าน [qīng náo]ภาษาจีน; (用武器คำอ่าน [yòng wǔ qì]ภาษาจีน)抢劫คำอ่าน [qiǎng jié]ภาษาจีน)对准คำอ่าน [duì zhǔn]ภาษาจีน(身体某一部分คำอ่าน [shēn tǐ mǒu yí bù fèn]ภาษาจีน); (用武器威逼进行คำอ่าน [yòng wǔ qì weī bī jìn xíng]ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับจี้จี้ หมายถึง?พจนานุกรมไทย จี้ หมายถึง:น. เครื่องประดับมีรูปเหลี่ยม กลม หรือรี มักทําด้วยทองคําประดับเพชรพลอยเป็นต้น มีห่วงที่กรอบสําหรับห้อยคอ.น. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งข้าวเหนียวผสมแป้งข้าวเจ้านวดกับกะทิแล้วนึ่งให้สุก ปั้นเป็นก้อนกลมแบน หุ้มไส้ที่ทำด้วยน้ำตาลทรายเคี่ยวจนเหนียวผสมงาคั่ว แล้วคลุกนวลแป้งข้าวเจ้าที่คั่วสุก.ก. เอานิ้วมือหรือสิ่งของจดหรือแหย่เข้าไป, เอามือแหย่ให้รู้ตัวหรือให้สะดุ้ง; ติดตามอย่างกระชั้นชิด เช่น วิ่งจี้หลังมา, ติดตามเร่งรัด เช่น จี้ให้ทำงาน; (ปาก) ใช้อาวุธขู่เข็ญบังคับให้ทําตาม.(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นคนทา. (ดู คนทา).ดูทั้งหมด ภาพประกอบจี้