คำศัพท์ภาษาไทยจานภาษาจีน; 量词คำอ่าน [liàng cí]ภาษาจีน混合คำอ่าน [hǔn hé]ภาษาจีน掺合คำอ่าน [chān he]ภาษาจีน; 调和คำอ่าน [tiáo hé]ภาษาจีน盘คำอ่าน [pán]ภาษาจีน盘子คำอ่าน [pán zǐ]ภาษาจีน; (体育คำอ่าน [tǐ yù]ภาษาจีน铁饼คำอ่าน [tiě bǐng]ภาษาจีน碟คำอ่าน [dié]ภาษาจีน; 类似盘子的东西คำอ่าน [lèi sì pán zi de dōng xi]ภาษาจีน) 铁饼คำอ่าน [tiě bǐng]ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับจานจาน หมายถึง?พจนานุกรมไทย จาน หมายถึง:น. ภาชนะรูปแบน ๆ สําหรับใส่สิ่งของต่าง ๆ, ลักษณนามเรียกจานที่ไม่มีอะไรบรรจุว่า ใบ หรือ ลูก เช่น จานใบหนึ่ง จาน ๒ ลูก, ลักษณนามเรียกสิ่งของที่บรรจุอยู่ในจานว่าจาน เช่น ข้าวจานหนึ่ง ข้าว ๒ จาน, เรียกของที่มีลักษณะเช่นนั้น เช่น จานเสียง, เรียกมะเขือชนิดหนึ่งว่า มะเขือจาน, คู่กับ มะเขือถ้วย.(ถิ่น-อีสาน) น. ต้นทอง. (ดู ทอง ๒).ก. เจือหรือปนด้วยน้ำ เช่น ข้าวจานนํ้า.ดูทั้งหมด ภาพประกอบจาน